Jagódki

Drodzy Rodzice, kochane Jagódki!

Serdecznie witam wszystkie Jagódki, Rodziców oraz wszystkich domowników. Rozpoczynamy tydzień zabaw i zadań. Mam nadzieje, że chociaż trochę możemy umilić Wam ten czas spędzany w domu. W tym tygodniu porozmawiamy o różnego rodzaju aktywności na świeżym powietrzu zimą: zabawach na śniegu i lodzie, lepieniu bałwana. Poznamy nazwy zimowych dyscyplin i sprzętu sportowego (sanki, narty, łyżwy). Porozmawiamy o zasadach bezpieczeństwa podczas zabaw zimowych, o tym, jakie zabawy są bezpieczne, a jakie nie, i jak we właściwy sposób korzystać ze sprzętu sportowego. Wykonamy także ćwiczenia utrwalające poznaną przez nas wcześniej literkę „k”.

 

Temat tygodnia: Zimowa olimpiada (24.01-27.01.2022)

 

Cele ogólne:

 

• Zapoznanie z graficznym zapisem głoski k – literą K.
• Kształtowanie zainteresowania czytaniem, wspieranie podejmowania prób czytania.
• Rozwijanie zainteresowań sportowych dzieci.
• Wzbogacenie wiedzy na temat igrzysk olimpijskich i sportów zimowych.
• Rozwijanie sprawności ruchowej poprzez uczestnictwo w zabawach ruchowych.
• Rozwijanie kompetencji społecznych i umiejętności współpracy.
• Wspieranie rozwoju ruchowego ,koordynacji i praksji.
• Zapoznanie z graficznym zapisem liczby 6 i kardynalnym aspektem liczby 6.
• Doskonalenie liczenia w zakresie 6. Utrwalenie kształtów i nazw figur geometrycznych.
• Utrwalanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas zabaw zimowych.
• Kształtowanie myślenia przyczynowo-skutkowego. Rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat.

 

Temat dnia:

 

1. K jak kot.
2. Zimowe sporty.
3. Sześć szalików.
4. Bezpieczne zimowe zabawy.

 

Poniedziałek (24.01.2022)

Temat: K jak kot.

 

Ćwiczenie słownikowe „Co mam na myśli”. Wybrane dziecko opowiada pozostałym dzieciom (domownikom)  o wybranym przedmiocie z sali, nie używając jego nazwy. Dziecko, które pierwsze

odgadnie, o jaki przedmiot chodzi, opowiada o kolejnym przedmiocie.

 

Zabawa językowa „Zdrobnienia”. Rodzic mówi słowa, które kojarzą się z zimą, a dzieci podają do nich

zdrobnienia np.: mróz – mrozik, sanki – saneczki.

 

Ćwiczenia grafomotoryczne – Karty Pracy 2, s. 61.

 

KP2 s.61

 

Ćwiczenia poranne – Zestaw XX :

 

Zabawa ożywiająca „W rytmie”.

Dzieci ustawiają się w rozsypce na sali. Rodzic wystukuje rytm na bębenku lub tamburynie. Dzieci poruszają się w zgodnym rytmie, np. podskakują, biegają drobnymi kroczkami, maszerują, ciężko lub wolno stąpają, podskakują na jednej nodze lub obunóż.

 

Ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

 

Dzieci dobierają się parami. Stają przodem do siebie. Podają sobie obie ręce. Razem na swój umówiony sygnał wykonują przysiad, podnoszą się, puszczają ręce i wysoko wyskakują w górę. Ponownie łapią się za ręce i powtarzają ćwiczenie.

 

Ćwiczenie na czworakach.

 

Rodzic dzieli dzieci (domowników) na dwie grupy. Każda siada w rzędzie na wyznaczonej linii, wzdłuż której Rodzic rozkłada woreczki (po jednym dla każdego uczestnika zabawy). Naprzeciwko nich ustawia po jednym pachołku. Na sygnał Rodzica pierwsze osoby z rzędów w pozycji podporu tyłem biorą woreczki, kładą je sobie na brzuchu i wolno wędrują do pachołka. Rodzic wyznacza sygnał do startu kolejnych osób. Ćwiczenie nie ma cech rywalizacji.

 

Ćwiczenie tułowia – skłony i skrętoskłony.

 

Dzieci pozostają w swoich rzędach. Każde trzyma woreczek z prawej strony na podłodze. Na sygnał Rodzic przekłada go na drugą stronę. Ćwiczenie jest powtarzane kilka razy.

 

Podskoki.

 

Dzieci stają w rozsypce. Woreczki kładą sobie na głowie. Wykonują wysoki wyskok w górę, tak by woreczek nie spadł z głowy. Które daje radę, próbuje go złapać, zanim spadnie na podłogę.

 

Ćwiczenie korekty postawy z elementem równowagi dynamicznej.

 

Dzieci pozostawiają woreczki na głowie, korygują postawę. Wolno wędrują po sali, stawiając naprzemiennie nogi, piętą stawianej stopy starają się dotykać palców stopy poprzedniej i zachować linię. Po kilku krokach w przód próbują w ten sposób iść do tyłu.

 

Ćwiczenie uspokajające.

 

Dzieci przyjmują pozycję leżenia tyłem. Woreczek kładą na brzuchu, zamykają oczy. Wykonują wolny wdech nosem i wydech ustami. Starają się poczuć, jak woreczek wznosi się i opada.

Wysłuchanie. wiersza Moniki Niewielskiej Kot.

 

Kot

 

Kot jest miły, kiedy mruczy,

miauczy i się tuli.

Lecz uważaj, bo ma ostre

zęby i pazury.

 

Monika Niewielska

 

Rozmowa na temat wiersza. Rodzic zadaje pytania:

–O czym jest wiersz?

– Kiedy kot jest miły?

– Kiedy kot mruczy?

-Na co trzeba uważać u kota?

 

Analiza i synteza słuchowa wyrazu KOT. Dzieci mówią, jaka głoska znajduje się na początku słowa kot.

 

Prezentacja litery K – KP2, s. 56.

 

KP2 s.56

 

 Zabawa dydaktyczna „Litera K”. Dzieci układają na dywanie z klocków literę K.

 

Praca plastyczna „Kolorowe K”. Dzieci kolorują kredkami szablon litery K tak, żeby użyć jak najwięcej

kolorów.

 

Kształtowanie umiejętności wypowiadania się – opisywanie swoich prac, porównywanie ich z pracami

innych dzieci. Rodzic zwraca uwagę na to, żeby dzieci wypowiadały się pełnymi zdaniami i dbały

o poprawną formę wypowiedzi.

 

Czytanie książek – dzieci oglądają książki, a Rodzic czyta wybrane wiersze i opowiadania.

 

 Zabawa dydaktyczna „Prawda czy fałsz”. Rodzic mówi dzieciom różne zdania, jeżeli dzieci uważają,

że zdanie jest prawdziwe, to podskakują, a jeżeli uważają, że zdanie jest fałszywe, to siadają w siadzie

skrzyżnym. Rodzic może mówić zdania typu: Zimą ubieramy się w krótkie spodenki. W Polsce są cztery pory roku. Ze śniegu możemy zbudować igloo. Śnieg jest niebieski.

 

Zabawa bieżna „Berek śpioch” Rodzic wyznacza 2 berków, którzy zakładają na siebie szarfę. Na sygnał Rodzica pozostałe dzieci biegają po całej sali. W pewnym momencie Rodzic głośno woła: Berek-śpioch! Wtedy berki wbiegają pomiędzy dzieci i próbują je dotknąć. Każde dotknięte dziecko wykonuje siad skrzyżny – „zasypia”. Można je „obudzić”, skacząc dookoła śpiącego. Po kilku minutach Rodzic zmienia dzieci-berki.

 

Wtorek (25.01.2022)

Temat: Zimowe sporty.

 

 

Zabawa ruchowa „Spadające śnieżynki”. Dzieci w rytm spokojnej muzyki (wybrana muzyka)

odwzorowują gestem i ruchem sposób spadania śnieżynek. Starają się, żeby ich ruchy były płynne i jak

najdelikatniejsze, uważają, aby nie zderzać się z innymi dziećmi podczas zabawy.

 

Ćwiczenie oddechowe „Śnieżynki”. Dzieci dmuchają na papierowe śnieżynki w taki sposób, żeby

poleciały one do góry.

 

Ćwiczenia grafomotoryczne – KP2, s. 62.

 

KP2 s. 62

 

Ćwiczenia poranne – Zestaw XX

 

Zabawa w kole na powitanie „Zaczarowany krąg”. Dzieci ustawiają się w kole i wykonują polecenia

dyktowane przez Rodzica.

 

Dwa kroki do przodu i jeden w tył,

obrót w lewo, obrót w prawo,

trzy podskoki i uśmiech szeroki.

Wszystkie dzieci już siadają,

bo zajęcia zaczynają.

Wysłuchanie opowiadania Urszuli Piotrowskiej Zimowi lokatorzy.

 

Zimowi lokatorzy

 

Pewnego zimowego poranka trampki obudziły się zrolowane jak naleśniki. Stękając,

wyprostowały podeszwy i wywaliły jęzorki ze zdumienia. Jacyś nieznajomi rozpychali

się na półce. Spokojne zazwyczaj sandałki zaczęły piszczeć ze strachu, bo zobaczyły dwa

ogromne buciska.

– Ale buciory! – wzdychały kalosze, zazdrośnie zerkając na metalowe sprzączki,

klamry i okucia.

Nowi lokatorzy milczeli. Nikt nie miał odwagi zapytać, skąd przyszli i jak się

nazywają. W pewnym momencie wyskoczyli z szafki i bez słowa wymaszerowali z domu.

I wtedy zahuczało jak w ulu. Na przybyszach nie zostawiono suchej nitki.

– Nie przedstawili się – krytykowały ich pantofelki, postukując nerwowo obcasikami.

– Kto to widział, bez zaproszenia wpychać się między zasłużone i zadomowione buty!

– Czy można prosić o głos – odezwały się trapery.

Zapanowała cisza.

– Przyjaciele, uspokójcie się. Naszym zdaniem te buty są po prostu nieśmiałe. I tyle.

– Niech więc ktoś pobiegnie za nimi i zagada o tym i owym – namawiały pantofelki.

Ale nikomu nie spodobał się ten pomysł.

– Poczekajmy, aż wrócą – zaproponowały trampki. – Wtedy o wszystko zapytamy.

Tajemnicze buty wróciły późnym popołudniem. Reszta towarzystwa uprzejmie się

przesunęła, robiąc miejsce.

– Witamy serdecznie – wyszeptały nieśmiało sandałki. – Kim jesteście?

– Dzień dobry, jesteśmy butami narciarskimi.

– A czym się zajmujecie? – zapytał grzecznie prawy kalosz.

– Jeździmy na nartach.

– Ooo! – rozległo się jednocześnie, co miało oznaczać zdumienie i zachwyt.

– Na nartach – powtórzyły jak echo pantofelki. – A co to są narty?

– To są deski, które przypinamy, żeby szusować po ośnieżonych stokach.

– Szusować! – zawołały trampki, starając się zapamiętać nowy wyraz.

Buty narciarskie tak energicznie przytaknęły, że aż zabrzęczały im zapięcia.

I, zachęcone przez ciekawskich sąsiadów, zaczęły opowiadać:

– Kiedy tylko poczujemy zapach śniegu, ogarnia nas białe szaleństwo. Bo cóż może

być piękniejszego od zjazdu slalomem, kiedy wiatr świszczy i ściga się z nami, kiedy

pagórki wzywają do akrobacji. Cóż może być wspanialszego od lotu nad wiwatującymi

tłumami, które gromadzą się pod skocznią narciarską… I jeszcze ten mróz, który nas

głaszcze i przyjemnie chłodzi, gdy pali gorączka z emocji przed różnymi konkursami.

Pewnie znacie to uczucie?

– Nie znamy! – zaprzeczyły buty z żalem. I prosiły o kolejne zimowe opowieści.

Z zapartym tchem słuchały o śniegowych krainach, a także o lodowcach, na których

można jeździć przez cały rok. Dowiedziały się, że są zimowe igrzyska, a na nich

mnóstwo dyscyplin sportowych.

Tej nocy mieszkańcy szafki na buty mieli podobne sny. Biegali na nartach,

bili rekordy na skoczni i szusowali na nieprzetartych trasach.

Urszula Piotrowska

 

Rozmowa na temat opowiadania. Rodzic zadaje pytania: Co się wydarzyło na półce z butami? Jakie buty

są wymienione w opowiadaniu? O czym opowiadały buty narciarskie? Jakie dyscypliny sportowe wymieniły?

 

Zabawa dydaktyczna „Co to za sport?” Dzieci odgadują, jakie sporty zimowe są pokazane na ilustracjach

ukrytych w kopertach. Rodzic nie pokazuje od razu całej ilustracji, ale tylko jej fragment. Po odgadnięciu

ilustracje zostają powieszone w widocznym miejscu.

 

Rozmowa na temat różnych sportów zimowych. Dzieci wspólnie z Rodzicem omawiają charakterystyczne ubiory oraz sprzęty wykorzystywane w różnych dziedzinach sportów zimowych.

 

Zabawa muzyczno-ruchowa „Łyżwiarze”. Dzieci naśladują sposób poruszania się łyżwiarzy do melodii

walca. Dzieci w pierwszej fazie zabawy tańczą indywidualnie, następnie dobierają się w pary.

 

Obejrzenie prezentacji multimedialnej na temat igrzysk olimpijskich. Rodzic zawiera w niej podstawowe informacje na temat igrzysk (skąd wywodzi się ten zwyczaj, co ile lat igrzyska są organizowane, jakie dyscypliny wchodzą w ich skład, jak wygląda flaga igrzysk olimpijskich, co oznaczają jej kolory).

 

Ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej oraz odwzorowywania – KP2, s. 58, ćw. 1, 2.

 

KP2 s. 58

 

Zabawa ruchowa „Slalom narciarski”. Rodzic dzieli dzieci na dwie grupy, które ustawiają się w dwóch rzędach równolegle do siebie. Na hasło Rodzica pierwsze dzieci z obu grup startują, udają, że jadą na nartach i posuwistym krokiem przemieszczają się pomiędzy pachołkami ustawionymi w sali. Po wykonaniu zadania stają na końcu swoich grup. Wygrywa drużyna, która jako pierwsza wykona zadanie.

 

Zabawa językowa „Połącz”. Dzieci dobierają się w pary, jedno wymienia dowolną dyscyplinę sportową,

a drugie stara się podać nazwę sprzętu sportowego niezbędnego do uprawiania tej dyscypliny, np. hokej

na lodzie – krążek hokejowy.

Zabawa z elementami mocowania i dźwigania „Kto ma więcej siły” Rodzic pomaga dzieciom dobrać się w pary. Wyznacza 2 miejsca, na których kolejne pary będą stawały do rzutów piłką. Pozostali uczestnicy zawodów siedzą w bezpiecznej odległości. Każde dziecko w parze otrzymuje piłkę. Na wyraźny

sygnał Rodzica dzieci wykonują mocny rzut do przodu. Sprawdzają, czyja piłka poleciała dalej i kto miał więcej siły.

 

 

Środa (26.01.2022)

Temat: Sześć szalików.

 

Ćwiczenia w schemacie własnego ciała „Dotknij”. Dzieci wskazują na sobie poszczególne części ciała

(oczy, nos, nogi, stopy, brzuch itd.), a następnie wykonują ruchy naprzemienne poprzez dotknięcie

1. lewą ręką prawego ucha i prawą ręką lewego ucha.

 

Wycinanie z papieru kolorowego małych figur geometrycznych, które zostaną wykorzystane

w późniejszej części dnia.

 

Ćwiczenia grafomotoryczne – KP2, s. 63.

 

KP2 s.63

 

 Ćwiczenia poranne – Zestaw XX

 

Wprowadzenie do zajęć „Magiczne pudełko”. Dzieci za pomocą zmysłu dotyku starają się odgadnąć,

co znajduje się w pudełku. Pudełko ma wycięty mały otwór, w taki sposób, żeby nie było widać, co jest

w nim ukryte. Dzieci badają przedmiot w zupełnej ciszy, dopiero gdy wszyscy uczestnicy skończą

zabawę, następuje wymiana spostrzeżeń i próba odgadnięcia ukrytego przedmiotu – szalika.

 

Zabawa matematyczna „Zimowe szaliki”. Rodzic układa przed dziećmi sześć różnych szalików i prosi o ich przeliczenie. Dzieci mogą także porównać szaliki pod względem długości, wskazać szalik najdłuższy

i najkrótszy lub szaliki takiej samej długości. Mogą także poprzez zmysł dotyku zbadać ich fakturę, starać

się odnaleźć określenia pasujące do konkretnych szalików, np.: puszysty, miękki, szorstki.

 

Prezentacja graficznego zapisu liczby 6 – KP2, s. 59.

 

KP2 s.59

 

Układanka przestrzenna, rozwijanie umiejętności współpracy. Rodzic dzieli dzieci na grupy (np.

poprzez odliczanie do sześciu) i prosi, żeby każda z grup ułożyła z szalika cyfrę 6.

 

Zabawa ruchowa „Sześć razy powtarzamy”. Dzieci ustawiają się w rozsypce i wykonują polecenia Rodzica. Za każdym razem muszą wykonać sześć powtórzeń, np.: sześć podskoków, sześć obrotów, sześć razy zaklaskać w dłonie.

 

Wykonanie pracy plastycznej „Geometryczny szalik”. Dzieci wycinają z kolorowych kartek rysunkowych szablon szalika i przyozdabiają go w dowolny sposób figurami geometrycznymi wyciętymi w czasie zajęć porannych. Następnie dobierają się w pary i prezentują swoje prace, nazywając wszystkie figury

geometryczne wykorzystane w pracach.

 

Ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej – KP2, s. 59, ćw. 1.

 

Wykonanie karty rozwijającej umiejętności kodowania – k. 5 z KK

 

KK nr 5

 

Umuzykalnienie:

 

Powitanie. Dzieci siedzą wspólnie z Rodzicem w kole. Każde z dzieci kolejno wymyśla gesty lub gestodźwięki (klaskanie, pstrykanie, uderzanie dłonią o części ciała itp.) podkreślające zrytmizowane słowa:

Dzień dobry, witam was. Pozostałe dzieci powtarzają powitanie.

 

Zabawa „Szybko, średnio, wolno”. Rodzic  włącza nagranie zawierające muzykę o zmiennym tempie Szybko, średnio, wolno Gdy dzieci usłyszą, że muzyka jest wolna, siadają na podłodze i klaszczą w ręce w rytm muzyki. Gdy usłyszą, że muzyka jest szybka, poruszają się w miejscu, w tempie muzyki. Gdy natomiast muzyka będzie w średnim tempie, stają w kole i idą w rytm muzyki po kole, trzymając się za ręce.

 

Zabawa „Muzyczny berek”. Rodzic wybiera dwoje dzieci – muzykę. Wybrana dwójka staje na środku sali,

zwrócona twarzami do siebie, trzymając się oburącz. Pozostałe dzieci – nutki – ustawiają się w rzędzie

obok „muzyki”. Zadaniem „muzyki” jest złapanie wszystkich „nutek”. Gdy dzieci usłyszą nagranie instrumentalne dowolnej piosenki „muzyka” unosi ręce, tworząc tunel, a „nutki” przebiegają pod

tunelem. Gdy dźwięki piosenki ucichną, tunel się zamyka („muzyka” opuszcza ręce). „Nutka”, która

zostanie dotknięta przez ręce „muzyki” lub złapana w środek tunelu, dołącza do „muzyki”, zwiększając

tym samym muzyczne koło. Zabawa trwa, aż wszystkie „nutki” zostaną złapane.

 

 Pożegnanie. Dzieci siedzą wspólnie z Rodzicem w kole. Każde z dzieci kolejno wymyśla gesty lub gestodźwięki

(klaskanie, pstrykanie, uderzanie dłonią o części ciała itp.) podkreślające zrytmizowane słowa:

Do widzenia, do widzenia, żegnam was. Pozostałe dzieci powtarzają pożegnanie.

 

Zabawa matematyczna „Odwzoruj”. Dzieci odwzorowują liczebność zbiorów, Rodzic przygotowuje

kartoniki z cyframi od 1 do 6 (pod cyframi odpowiednia liczba kropek), wskazuje dzieciom jeden z nich

i prosi, żeby dzieci ułożyły przed sobą tyle klocków, ile wskazuje liczba kropek na kartoniku.

 

Zabawa muzyczno-ruchowa „Kulig”. Dzieci ustawiają się parami, tworząc zaprzęgi, gdy słyszą skoczną muzykę, poruszają się jak zaprzęgi. Gdy muzyka milknie, zatrzymują się i zamieniają rolami.

 

Czwartek (27.01.2022)

Temat: Bezpieczne zimowe zabawy.

 

 

Kreślenie wzorów literopodobnych, pisanie po śladzie – wykonanie ćwiczenia w KP2, s. 60, ćw. 1.

 

KP2 s. 60

 

Zabawa dydaktyczna „Co ma parę?”. Dzieci wymieniają, w co należy się ubrać, wychodząc na zimowy

spacer. Jeżeli ta część garderoby ma parę, to dzieci podnoszą dwie ręce do góry, jeżeli pary nie ma –

podskakują.

 

Ćwiczenia poranne – Zestaw XX

 

Zabawa integracyjna w kole na powitanie „Witamy się jak…” Dzieci biegają w rytm tamburyna po sali,

w czasie przerwy w akompaniamencie zatrzymują się i witają się w sposób ustalony przez Rodzica, np.: jak

roboty, małe myszki, pingwiny.

 

Zabawa rozwijająca spostrzegawczość wzrokową „Dziwne sporty”. Rodzic rozkłada przed dziećmi ilustracje różnych zimowych sportów przecięte na dwie części. Następnie dobiera dwa elementy, nieprawidłowo je łącząc. Dzieci wspólnie z Rodzicem zastanawiają się, co się nie zgadza, i próbują wymyślić nazwę dla takich obrazków, np. sankołyżwa. Na zakończenie zabawy dzieci układają obrazki poprawnie.

 

Zabawa dydaktyczna „Co myślę o…”. Rodzic  umieszcza pośród dzieci ilustrację nart, łyżew i sanek i prosi, żeby dzieci kolejno podzieliły się doświadczeniami związanymi z tymi przedmiotami. Gdy wszystkie

dzieci się wypowiedzą, Rodzic prosi o podzielenie nazw sprzętów sportowych z ilustracji na sylaby oraz

o wyodrębnienie głosek w nagłosie.

 

Burza mózgów na temat „Bezpieczna zimowa zabawa”. Dzieci mówią, czym dla nich jest bezpieczna

zabawa, z czym się im kojarzy. Rodzic stara się wypisać wszystkie pomysły dzieci w formie haseł na dużym

arkuszu papieru.

 

Rysowanie i kolorowanie na temat „Bezpieczne zimowe zabawy”. Dzieci mają za zadanie wykonać ilustrację na podany przez Rodzica temat:

– Jazda na łyżwach tylko na prawdziwych lodowiskach, a nie na zamarzniętych jeziorach.

– Wkładanie kasku na głowę podczas jazdy na nartach, łyżwach.

– Dostosowywanie ubioru do zimowej pogody.

– Zjeżdżanie na sankach z górek, które nie sąsiadują z ulicą.

– Rzucanie śnieżkami do wyznaczonych celów (nie w twarz innych czy np. w samochody).

– Zimowe zabawy pod okiem osoby dorosłej.

 

Stworzenie plakatu „Bezpieczny przedszkolak”. Omówienie wszystkich prac.

Po zakończeniu omawiania wykonanych prac dzieci przyklejają swoje obrazki na dużym brystolu, tworząc kodeks bezpiecznych zimowych zabaw. Rodzic umieszcza na górze arkusza tytuł: Bezpieczny przedszkolak. Każde dziecko odbija pod kodeksem swój palec zamoczony w farbie plakatowej na znak obietnicy jego przestrzegania. Plakat „Bezpieczny przedszkolak” powinien zostać zawieszony w widocznym miejscu obok arkusza „Bezpieczna zimowa zabawa”.

 

Przeliczanie i grupowanie przedmiotów – wykonanie ćwiczenia w KP2, s. 60, ćw. 2.

 

Zabawa językowa „Dokończ zdanie”. Dzieci siedzą w kole i kolejno kończą zdanie wypowiedziane

przez Rodzica np.: Dzieci idą na zimowy spacer, więc zakładają…, Dzieci chcą bawić się na dworze, więc

zabierają ze sobą…

 

Zabawa ruchowa „Zaspy”, Dzieci przechodzą przez ułożone na podłodze zaspy (gazety), starając się

ich nie dotykać. Po skończonej zabawie zgniatają gazety w kulki, tworząc z ich śnieżki i rzucają nimi

do wyznaczonego celu. Liczą celne trafienia.

 

Pozdrawiam serdecznie Agnieszka Oleszkiewicz

 

---

 

Drodzy Rodzice, kochane Jagódki!

W tym tygodniu tematem naszych zajęć będzie dzień i noc. Dzieci będą doskonaliły umiejętności dostrzegania rytmu i stałego następstwa dnia i nocy. Poznają pojęcia: dzień i noc oraz rano, południe, wieczór. Będą ćwiczyły umiejętności tworzenia prostych opowiadań według podanych reguł z zachowaniem kolejności wydarzeń. Porozmawiamy również na temat trybu życia zwierząt aktywnych w dzień lub w nocy. Odkryjemy też tajemnice nocnego nieba. Dowiemy się czym jest obserwatorium astronomiczne i na czy polega praca astronoma. Poznamy znaczenie określeń: astronom, globus, luneta, gwiazdozbiór, teleskop i obserwatorium.

 

 

Temat tygodnia: Dzień i noc (12.04-16.04.2021)

Cele ogólne:

 

– dostrzeganie i określanie związków przyczynowo-skutkowych

– wprowadzenie pojęć: dzień i noc oraz rano, południe, wieczór

– podejmowanie próby ilustrowania ruchem codziennych czynności

– doskonalenie umiejętności tworzenia prostych opowiadań według podanych reguł z zachowaniem kolejności wydarzeń

-poszerzanie wiadomości na temat zwyczajów zwierząt

– doskonalenie umiejętności segregowania i grupowania w sensowny sposób

– dostrzeganie i określanie związków przyczynowo-skutkowych.

– rozwijanie zainteresowania przyrodą nieożywioną

– wprowadzenie pojęć: astronom, globus, luneta, gwiazdozbiór, obserwatorium

– wdrażanie do uważnego słuchania utworów poetyckich

– poznanie techniki plastycznej malowania farbami na podkładzie z kleju

 

Temat dnia:

 

1. Codzienne czynności..
2. Czy zwierzęta też śpią w nocy?
3. Dzień – noc.
4. Niebo nocą.
5. Nasze sny.

 

Poniedziałek(12.04.2021)

Temat: Codzienne czynności.

 

 

 

Zabawa integrująca „Muzyczny ogród”. Rodzic rysuje lub zaznacza na podłodze prostokątsymbolizujący ogród. Dzieci maszerują po ogrodzie w rytm muzyki. Przerwa w nagraniu oznacza, że ogród jest zamykany i wszyscy muszą natychmiast  go opuścić. Ten, kto nie zdąży i zostanie zamknięty w ogrodzie, zamienia się w ogrodową rzeźbę i nie może się poruszać,  dopóki znów nie zacznie grać muzyka. Czas zakończenia zabawy zależy od możliwości dzieci. Usprawnianie i synchronizacja zdolności słuchowych

 

Zabawa dydaktyczna „Zapamiętaj i powtórz”. Rodzic układa na stole kilka (4–5) przedmiotów i wspólnie z dziećmi wypowiada głośno ich nazwy. Później zakrywa przedmioty, a wybrane dziecko wymienia je w kolejności ich ułożenia. Następnie

Rodzic odsłania przedmioty i wszyscy sprawdzają poprawność wykonania zadania. Rozwijanie pamięci wzrokowej.

 

Rozwiązywanie zagadek połączone z ilustracją wierszaDoroty Gellner „Dzień i noc”.

 

Ciemnym płaszczem świat przykrywa, na jej płaszczu gwiazd tysiące,

a w kieszeniach sny ukrywa –  zniknie, zanim wstanie słońce.   (noc)

 

Po nocy rankiem nas wita, w południe słonkiem ogrzewa.

Wieczorem bajkę opowie i kołysanki zaśpiewa.   (dzień)

 

Rodzic umieszcza na tablicy dużą planszę przedstawiającą krajobraz. Następnie pokazuje sylwety słońca i księżyca. Dzieci odczytują ich symboliczne znaczenie: słońce –  dzień, księżyc –  noc. Rodzic recytuje wiersz „Dzień i noc”. Jednocześnie manipuluje sylwetami słońca i księżyca, aby zilustrować treść utworu.

 

Dzień i noc

Dorota Gellner

 

 

Dzień to godzin ilość spora –

trwa od rana do wieczora .

Od wieczora zaś do rana

rządzi noc – w sto gwiazd ubrana .

 

 

(Rodzic trzyma sylwetę słońca w dolnym rogu planszy . Podnosi powoli sylwetę zgodnie z treścią wiersza, pokazując  dzieciom wędrówkę słońca nad horyzontem od świtu do zmierzchu) .

 

Rano wszyscy wstają z łóżek,

lewą albo prawą nogą,

choć niektóre straszne śpiochy

do południa wstać nie mogą!

Rano jemy co? Śniadanie!

A w południe co? Obiadek!

Dwa obiadki je łakomczuch,

pół obiadku kto? Niejadek!

Po południu – podwieczorek

można zjeść, lecz niekoniecznie,

a wieczorem co? Kolację!

I czas iść do łóżka grzecznie .

(Rodzic zasłania planszę granatowym półprzezroczystym materiałem i manipuluje sylwetą księżyca zgodnie z treścią wiersza) .

 

W nocy jeść już nie należy .

W nocy raczej spać wypada .

Nikt nie skacze, każdy leży,

a noc wkoło sny rozkłada .

 

(Rodzic odsłania planszę i znowu trzyma sylwetę słońca w dolnym rogu planszy) .

 

 

Gdy po nocy świt zaświta,

słońce wzejdzie i dzień wstanie,

znowu z łóżek wyskoczymy

i będziemy jeść śniadanie .

 

 

Zabawa dydaktyczna „Pory dnia”. Rodzic utrwala z dziećmi nazwy pór dnia. Trzyma w odpowiednim miejscu nad horyzontem sylwetę słońca lub księżyca  i pyta dzieci: Jaka jest teraz na obrazku pora dnia?.

 

Zabawa dydaktyczna „Dzień czy noc?”. Oglądanie obrazków przedstawiających sytuacje dnia codziennego – część z nich jest w scenerii nocnej, a część – w dziennej. Dzieci omawiają obrazki, opisując różnice i podobieństwa, a następnie przyporządkowują sylwety słońca lub księżyca odpowiednim obrazkom.

 

 Zabawa dydaktyczna „Co robimy w dzień i w nocy?”. Każde dziecko wybiera spośród obrazków przedstawiających codzienne czynności. Zadaniem dzieci jest wyjaśnienie, o jakiej porze dnia wykonujemy zazwyczaj przedstawione na nim czynności. Po przyporządkowaniu danej czynności do odpowiedniej pory dzieci układają w jednej linii sekwencję obrazków zgodnie z cyklem dobowym: rano, południe, wieczór, noc, rano itd. Rodzic wskazuje kolejne obrazki, a dzieci głośno wypowiadają nazwę czynności i pory dnia.

 

Układanie wspólnego opowiadania „Co Trampolinek robi od rana do rana?”. Dzieci (domownicy)  siedzą w kole i kolejno opowiadają  historyjkę o Trampolinku zgodnie z sytuacjami pokazanymi na obrazkach. W swoją wypowiedź wplatają opisy przedstawionych czynności oraz nazwy pór dnia i nocy.

 

Zagadki pantomimiczne „Kiedy Trampolinek się myje?”. Wybrane dziecko wciela się w postać Trampolinka i ruchem przedstawia jakąś czynność. Pozostałe dzieci (domownicy) zgadują, co robi, oraz podają porę, w której te czynności zazwyczaj się wykonuje.

 

 

 

Wtorek (13.04.2021)

Temat: Czy zwierzęta też śpią w nocy?

 

 

Oglądanie albumów o zwierzętach żyjących w Polsce – poznanie ich wyglądu, środowiska życia i zwyczajów. Rozwijanie zainteresowań przyrodniczych.

 

Umieszczanie na planszy przedstawiającej krajobraz sylwety słońca na wysokości nad horyzontem odpowiedniej do  pory dnia (elementy wykorzystywane w dniu poprzednim). Utrwalenie nazw pór dnia, rozwijanie myślenia przyczynowo–skutkowego.

 

Zabawa „Jaka to piosenka?”. Dzieci rozpoznają tytuł piosenki na podstawie melodii nuconej przez Rodzica. Rozwijanie słuchu muzycznego.

 

Zabawa „Jakie to zwierzątko?”. Dzieci kopiują na kalce uproszczone rysunki zwierząt. Na podstawie zdjęć w albumach próbują opowiedzieć o rzeczywistym wyglądzie danego zwierzęcia. Utrwalanie nazw i wyglądu zwierząt żyjących w Polsce. Usprawnianie mięśni dłoni i mięśni palców.

 

Wykonanie ćwiczenia z Kartą Pracy nr 59 – utrwalenie nazw zwierząt prowadzących nocny lub dzienny tryb życia.

karta_pracy_nr_59

Zabawa ruchowa na czworakach „Slalom między kałużami”. Marsz po okręgu. Rodzic rozdaje kółka. Każde dziecko kładzie swoje kółko na podłodze, to będzie kałuża. Rodzic kontroluje i pomaga układać koła tak, by znajdowały się w odstępach od siebie i nie stykały się. Na sygnał Rodzica dzieci przyjmują pozycję na czworakach i wędrują między kółkami – kałużami. Od czasu do czasu Rodzic woła: Wskocz do kałuży!, wówczas dzieci siadają w niej w siadzie skrzyżnym i odpoczywają.

 

Oglądanie ilustracji sowy i skowronka – bohaterów opowiadania. Opisywanie wyglądu zwierząt. Rodzic prezentuje opowiadanie.

 

Jak Janek Skowronek chciał wygrać konkurs

 

– Co tu zrobić? – zastanawiał się Janek Skowronek .

Zastanawiał się dlatego, że już jutro miał się odbyć konkurs „Jak oni ćwierkają?”, a Janek nadal nie miał nikogo do pary .

W zeszłym roku w konkursie mogli brać udział wszyscy i Janek pewnie by wygrał, gdyby nie Jarek Kanarek i ta jego

dość nieciekawa piosenka „Tiu, tiu, tiu” . W tym roku w konkursie mogły występować tylko zespoły . Janek chciał zaprosić

do wspólnego śpiewania Janusza Słowika, ale Janusz właśnie dziś postanowił wystąpić z zespołem żab „Nenufar”, więc

Janek musiał sobie szybko znaleźć kogoś innego .

– Nie ma mowy, żeby Kanarek wygrał i w tym roku – mamrotał do siebie Janek . – Co robić?

Z tego wszystkiego nie poszedł spać jak zwykle o siódmej wieczorem, tylko zasiedział się do późna . Wtedy coś zahukało

mu nad głową .

– A kto to? – spytał przestraszony Janek .

– Sylwia Sowa – powiedziała sowa, która jak zwykle zbudziła się o ósmej wieczorem i wyszła ze swojej dziupli . – A ty

jesteś ten sławny skowronek?

– Owszem – przyznał Janek, któremu bardzo pochlebiło to, że nawet nocne ptaki o nim słyszały .

– Podziwiam cię od dawna! – ucieszyła się Sylwia . – Mam twoje wszystkie płyty!

I tak sobie przyjemnie rozmawiali, aż w końcu Janek doszedł do wniosku, że właściwie mógłby wystąpić na konkursie

z Sylwią . Co prawda nie miała zbyt pięknego głosu, ale to jej „hu, hu” dobrze pasowało do jego piosenki. Sylwia bardzo się ucieszyła z propozycji i nawet zdążyli przećwiczyć piosenkę, ale potem wybiła dziewiąta i Janek

zrobił się okropnie śpiący .

– No, to ja już lecę – powiedział . – Do zobaczenia . Konkurs zaczyna się o dwunastej w południe w Ptasim Domku Kultury!

I poleciał . Nie zauważył, że Sylwia Sowa się zaniepokoiła i coś do niego woła…

O dwunastej Janek czekał przed Ptasim Domkiem Kultury, ale Sylwii nigdzie nie było . Mijały minuty, potem godziny,

potem konkurs się skończył, a Janek ciągle był sam .

– No, niech ja spotkam tę sowę – mamrotał do siebie, strasznie zły . – Nie wiedziałem, że to taki ptaszek!

Czekał tak do siódmej wieczorem, a potem zachciało mu się spać, więc wrócił do siebie . I nigdy się nie dowiedział,

dlaczego Sylwia nie przyleciała na spotkanie…

A wy jak myślicie?

 

Rozmowa na temat treści opowiadania. Przykładowe pytania:

− Jakie zwierzęta są bohaterami opowiadania?

− O jakiej porze dnia spotkali się skowronek i sowa?

− Co Janek Skowronek zaproponował sowie Sylwii?

− Kiedy miał się odbyć konkurs?

− Jak myślicie, dlaczego sowa nie przyleciała na spotkanie?

− Jakie znacie inne zwierzęta, które w dzień śpią, a w nocy są aktywne?

 

Zabawa „Kto w nocy poluje?”. Dzieci grupują zwierzęta przedstawione na obrazkach na aktywne w dzień (np. gołąb, krowa, owca, kura) i w nocy (np. sowa, jeż, nietoperz, borsuk). Rozmowa na temat wyglądu i zwyczajów tych zwierząt.

 

„Sowa” – wykonanie pracy plastyczno-technicznej z Kącika Artysty nr 23.

kacik_artysty_nr_23

Zabawa inscenizacyjna „Zapraszam cię na spacer”. Rodzic dzieli dzieci na dwa zespoły: skowronki i zwierzęta nocne. Każde dziecko otrzymuje emblemat skowronka lub zwierzęcia nocnego zgodnie z wprowadzonym podziałem. Dzieci naśladują ruchem zwierzę na emblemacie, a następnie w parach prowadzą ze sobą dialogi.

 

Zabawa ruchowa „Dzień – noc”. Dzieci ponownie zostają podzielone na dwa zespoły: zwierzątka dzienne i zwierzątka nocne. Dzieci-zwierzątka poruszają się po sali w rytm tamburynu. Na hasło dzień dzieci-zwierzęta dzienne biegają i naśladują ruchy odgrywanych przez siebie zwierząt. W tym czasie dzieci-zwierzęta nocne kucają, naśladując zasypianie.

Na hasło noc zaczynają biegać dzieci-zwierzęta nocne, a druga grupa udaje, że śpi.

 

Rozmowa podsumowująca inspirowana pytaniem: Czy zwierzęta też śpią w nocy?.

 

 

Środa (14.04.2021)

Temat: Dzień – noc.

 

 

Zabawa plastyczna „Gazetowe stworki”. Dzieci zgniatają z gazet kule różnej wielkości. Z pomocą Rodzica przewlekają przez środki kul sznurek, łącząc je w dowolne kompozycje. Próbują nazwać powstałe stworki. Chętne dzieci mogą dodatkowo pomalować kule lub ozdobić je różnorodnym materiałem plastycznym. Wyciszenie, rozwijanie wyobraźni przestrzennej oraz zdolności wnikliwej obserwacji, doskonalenie sprawności manualnej.

 

Zabawa „Wyklaszcz nazwę”. Każde dziecko otrzymuje obrazek zwierzęcia. Zadaniem dzieci jest wyklaskanie jego nazwy zgodnie z podziałem na sylaby przy jej jednoczesnym wypowiadaniu. Ćwiczenie analizy i syntezy wyrazów.

 

„Zabawa w kolorowe”. Jedno z dzieci woła: Widziałem/widziałam… ! i wymienia nazwę koloru, a pozostałe dzieci muszą odgadnąć, co tego dnia w przedszkolu lub ogrodzie w tym kolorze mogli widzieć kolega lub koleżanka. Dziecko, które odgadnie jako pierwsze, prowadzi dalej zabawę. Ćwiczenie spostrzegawczości, logicznego myślenia, kształtowanie

prawdomówności i przestrzegania reguł zabawy.

 

Ćwiczenia manualne – nawlekanie koralików w celu wykonania korali dla koleżanki. Wzmacnianie mięśni palców i dłoni oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej.

 

Zabawa „Po nocy zawsze jest dzień”. Rodzic dzieli dzieci na dwa zespoły. Dzieci z jednego zespołu zakładają szarfy w kolorze żółtym (symbolizujące dzień), a dzieci z drugiego zespołu –  w kolorze niebieskim (symbolizujące noc). Dzieci stają

w kręgu naprzemiennie –  jedno z żółtą szarfą i jedno z niebieską. Rodzic wyjaśnia, że doba wygląda dokładnie tak, jak ich krąg –  zawsze po dniu jest noc, a po nocy –  dzień. Rodzic zaprasza dzieci do zabawy. Na hasło dzień kucają dzieci  z szarfami niebieskimi, na hasło noc robią to dzieci z szarfami żółtymi. Po kilkakrotnym powtórzeniu obu haseł dzieci rozbiegają się po sali. Na hasło doba muszą ponownie ustawić się w kręgu, zachowując naprzemienność kolorów szarf.

 

Zabawa dydaktyczna „Koło dnia i nocy”. Rodzic ma przygotowaną wyciętą z papieru płaską białą obręcz o średnicy mniej więcej 1 m (koło o średnicy 1 m z wyciętym ze środka kolejnym kołem o średnicy 90 cm). Każde z dzieci otrzymuje kartonik –  albo żółty, albo niebieski z naklejoną pośrodku gwiazdką. Dzieci przyklejają swoje kartoniki na obręczy na-

przemiennie (żółty, niebieski, żółty itd.), aż całe koło będzie zapełnione. Rozmowa na temat cykliczności dnia i nocy. Wyeksponowanie pracy.

 

Zabawa „Dzień i noc”. Dzieci kucają w kole. Rodzic zakłada dzieciom szarfy – na przemian żółte i niebieskie. Po czym mówi: Będziemy bawić się w dzień i noc. Te dzieci, które mają żółte szarfy, będą dniem, a te, które mają niebieskie szarfy, będą nocą. Rodzic wypowiada na zmianę hasła dzień i noc. Zadaniem dzieci jest rytmiczne wstawanie i kucanie na odpowiednie hasło zgodnie z przypisaną im porą (kiedy wstaje dzień, noc kuca) z jednoczesnym wypowiadaniem słów dzień lub noc.

 

Zabawa „Kiedy jest dzień – bawię się, kiedy jest noc – śpię”. Rodzic rozkłada na podłodze obręcze (domki). Każde dziecko wybiera sobie domek. Rodzic wyjaśnia zasady zabawy: Kiedy będzie grała skoczna muzyka, jest dzień –  wychodzimy z domku  na spacer (dzieci biegają po pokoju). Kiedy usłyszycie kołysankę, zbliża się noc –  czas wracać do domu (dzieci wchodzą do domków-obręczy i zasypiają).

 

 Zabawa „W prawo dzień, w lewo noc”. Dzieci stoją w kole. Kiedy Rodzic zaczyna grać na bębenku lub trójkącie, dzieci maszerują. Na dźwięk bębenka (który oznacza dzień) dzieci maszerują jedno za drugim w prawą stronę. Natomiast  na dźwięk trójkąta (który oznacza noc), dzieci odwracają się (zmieniają kierunek) i ruszają w lewą stronę. Zabawę  powtarzamy kilka razy.

 

Zabawa „Słońce i gwiazdy”. Przed zabawą Rodzic wykleja na podłodze (w znacznej odległości od siebie) za pomocą papierowej taśmy malarskiej duże koło i księżyc. Rodzic mówi: Kiedy jest dzień, świeci słońce, kiedy jest noc, można zobaczyć gwiazdy. Na podłodze

widzicie koło (czyli słońce) i księżyc. Gdy będę grać na bębenku w tempie do biegania, wy będziecie biegać, a przy tempie do maszerowania –  maszerować. Kiedy przerwę grę i powiem „dzień”, połóżcie się wokół koła w taki sposób, żeby słońce miało promienie. Kiedy powiem „noc”, kucnijcie przy księżycu, podnieście ręce do góry i zaciskajcie oraz otwierajcie pięści, naśladując mrugające gwiazdki.

 

Zabawa „Cicho – głośno”. Rodzic włącza nagranie odgłosów z otoczenia. Dzieci mają odgadnąć, czy jest dzień (odgłosy otoczenia), czy noc (cisza)

 

 

Czwartek (15.04.2021)

Temat: Niebo nocą.

 

 

Oglądanie albumów i książek z dziedziny astronomii. Wzbogacanie wiedzy dzieci, rozbudzanie zainteresowań otaczającym światem.

 

Przygotowywanie pomocy do zajęć głównych – zamalowywanie granatową farbą za pomocą kawałków gąbki arkuszy sztywnego papieru A3.

 

Ćwiczenia oddechowe „Migocące gwiazdki”. Dzieci trzymają przed sobą zawieszoną na nitce gwiazdkę (np. z folii aluminiowej) i wprawiają ją w ruch oddechem. Ćwiczenie regulowania fazy wdechu i wydechu.

 

Wykonanie ćwiczenia z Kartą Pracy nr 60 – rysowanie po śladzie, ćwiczenie w liczeniu.

karta_pracy_nr_60

Zabawa „Turniej sylab”. Dzieci stoją w kole. Rodzic rzuca piłkę w kierunku wybranego dziecka z poleceniem dokończenia wyrazu zaczynającego się na określoną sylabę. Wyrazy mogą dotyczyć aktualnie omawianych treści, np. słoń-ce, ra-no, noc-ka, so-wa itp. Dziecko chwyta piłkę i wykonuje polecenie. Ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej i reakcji słownej, ćwiczenie w dzieleniu wyrazu na sylaby.

 

Oglądanie krótkiej prezentacji przygotowanej przez Rodzica na temat obserwatoriów astronomicznych. Pokaz zdjęć teleskopów (naziemnych, np.: teleskop Gran Telescopio Canarias na hiszpańskiej wyspie La Palma, i znajdujących się w kosmosie, np.: teleskop Hubble’a) oraz stacji badawczych. Wyjaśnienie dzieciom, że naukowcy budują coraz nowocześniejsze  obserwatoria w celu dokładnej obserwacji nieba i kosmosu. Astronomowie zajmują się m.in. interpretowaniem danych, które otrzymują dzięki teleskopom, badają rozmieszczenie i ruchy gwiazd oraz planet. Na podstawie informacji zdobywanych przez naukowców przygotowuje się mapy nieba. Możemy je oglądać w formie plansz, atlasów, globusów, a także na ekranie komputera. W celu pogłębienia tematu warto obejrzeć również filmy:

 

https://www.youtube.com/watch?v=qtyymBB022k

 

https://www.youtube.com/watch?v=U_ziDOlARZ4

 

https://www.youtube.com/watch?v=4kMX4ZR5mrw

 

 

Prezentacja globusa (modelu kuli ziemskiej) i/lub lunety. Dzieci zapoznają się z budową i przeznaczeniem tych urządzeń. Rodzic pokazuje Polskę na globusie.  Rodzic wyjaśnia dzieciom, że są także globusy astralne, które przedstawiają gwiazdozbiory nad kulą ziemską.

 

Zabawa dydaktyczna „Mapa nieba nocą”. Rodzic wyjaśnia dzieciom termin gwiazdozbiór. Dzieci oglądają konstelacje gwiezdne na mapie nocnego nieba i z pomocą Rodzica odnajdują Gwiazdę Polarną i Wielki Wóz. Rodzic informuje dzieci, że Wielki Wóz to jeden z najjaśniejszych gwiazdozbiorów, widoczny na niebie w Polsce przez cały rok. Dzieci odwzorowują jego kształt poprzez ułożenie na arkuszu granatowego papieru siedmiu gwiazdek. Na zakończenie dzieci przeliczają i przyklejają ułożone gwiazdy.

 

 

Piątek (16.04.2021)

Temat: Nasze sny.

 

 

Zabawa logopedyczna „Gimnastyka języka”. Dzieci siedzą w kole i poruszają językiem według instrukcji Rodzica: Nasze języki się witają (język wysunięty na brodę porusza się w prawo i w lewo). Nasz język czeka na pyszne śniadanie (oblizywanie językiem najpierw górnej, a potem dolnej wargi). Nasz język sprawdza, czy przez noc wyrosły nam nowe zęby (dotykanie językiem poszczególnych zębów). A może przez noc wydłużył nam się nos? Sprawdźmy (próby dotykania językiem nosa i brody). Usprawnianie aparatu artykulacyjnego.

Ćwiczenie grafomotoryczne „Szablony” – obrysowywanie szablonów gwiazd i księżyca, kolorowanie w obrębie konturu.

Zabawa „Szukam drugiej połowy”. Rodzic rozdaje dzieciom obrazki pocięte na pół i włącza muzykę. Kiedy gra muzyka, dzieci szukają kolegi lub koleżanki, którzy mają drugą połowę ich obrazka. Kiedy muzyka cichnie, dzieci zatrzymują się. Po ponownym włączeniu muzyki dzieci kontynuują poszukiwania. Te dzieci, które się odnalazły, stają z boku. Zabawa trwa, dopóki nie zostaną skompletowane wszystkie obrazki. Doskonalenie spostrzegawczości, reagowanie na sygnał dźwiękowy.

Swobodna ekspresja ruchowa do melodii dowolnego nokturnu. Dzieci tańczą, poruszając chustkami w kolorach żółtym lub niebieskim, by oddać spokój ciemnej nocy. Rodzic prosi, aby dzieci wsłuchały się w muzykę i wyobraziły sobie rozgwieżdżone nocne niebo oraz żółty blask księżyca na jego tle.

Rodzic recytuje wiersz Maciejki Mazan „Marzenki”.

Marzenki

Maciejka Mazan

 

Kiedy zasypiam,

przychodzą nocą

i razem ze mną

okropnie psocą!

Potrafią sprawić,

że łóżko lata

i fruną ze mną

dokoła świata .

 

Jak chcą, to zmienią

mnie w krokodyla,

co się po chwili

zmienia w motyla .

Do dziwnych krajów

mkną na wypady,

gdzie wodospady

są z czekolady .

 

Mieszkamy w igloo

albo w wigwamach .

Bawią się ze mną

nawet do rana!

To takie stworki

ze snu lub z drzemki .

Jak je nazwiemy?

Może Marzenki?

Rozmowa na temat wiersza. Przykładowe pytania:

– Kiedy pojawiają się Marzenki?

– Co robią Marzenki?

– Jak waszym zdaniem Marzenki mogą wyglądać?

 

Wykonanie pracy plastycznej techniką malowania na podkładzie z gumy arabskiej. Omówienie i przeprowadzenie poszczególnych etapów pracy:

-zamalowywanie grubą warstwą kleju typu guma arabska całej powierzchni kartki z bloku technicznego

-malowanie farbami plakatowymi na wciąż świeżym kleju postaci Marzenka.

Obserwowanie rozmywania się farby na podkładzie z kleju. Opisanie nieoczekiwanego efektu pracy, porównywanie postaci, opisywanie ich kształtu. Próby odpowiedzi na pytania: Co przypomina mój Marzenek? Czy jest smutny, czy wesoły? Co spsoci nocą?.

Wspólne śpiewanie znanych kołysanek. Zachęcanie dzieci do układania i intonowania własnych prostych kompozycji.

 

Pozdrawiam serdecznie Agnieszka Wójcicka

 

---

 

Drodzy Rodzice, kochane Jagódki!

Serdecznie witam wszystkie Jagódki, Rodziców oraz wszystkich domowników. Rozpoczynamy tydzień zabaw i zadań. Mam nadzieje, że chociaż trochę możemy umilić Wam ten czas spędzany w domu. W tym tygodniu porozmawiamy o wiosennych porządkach w domu i ogrodzie. Zapoznamy się z  roślinami i pracami, które wykonuje się w ogrodzie po zimie oraz o wyglądem świata w okresie przedwiośnia. Poszukamy pierwszych oznak wiosny w najbliższym otoczeniu oraz  dowiemy się, co robi ogrodnik i jakie narzędzia wykorzystuje w swojej pracy (konewkę, łopatę, grabie, wiadro). Razem posprzątamy w ogródku i posadzimy rośliny cebulkowe na parapecie. Obejrzymy nasiona i cebulki różnych kwiatów i opowiemy o różnicach między nimi (w zakresie wielkości i koloru) oraz poznamy różnicę pomiędzy sadzeniem i sianiem. Dowiemy się również jak pomóc Rodzicom w sprzątaniu w domu, jakie sprzęty eklektyczne są do tego potrzebne i jak bezpiecznie z nich korzystać

 

Temat tygodnia: Wiosenne porządki (29.03-02.04.2021)

 

Cele ogólne:

– rozwijanie zainteresowania najbliższym środowiskiem

– obserwowanie wiosennych prac porządkowych w ogrodach

– poznanie nazw i zastosowania wybranych narzędzi ogrodniczych

– uwrażliwienie na piękno przyrody

– utrwalenie nazw wybranych narzędzi ogrodniczych i poznanie sposobu ich używania

 -utrwalanie sposobu pomiaru długości krokami

– poznanie poszczególnych etapów czynności związanych z uprawą roślin

– doskonalenie umiejętności grupowania przedmiotów według określonej zasady

– próby porządkowania przedmiotów według podanego wzoru

– poznanie wyglądu i zastosowania domowych urządzeń elektrycznych

– poznanie zasad bezpieczeństwa, których należy przestrzegać podczas korzystania z urządzeń elektrycznych

– rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego

– rozwijanie kreatywności i wyobraźni

– doskonalenie umiejętności łączenia różnorodnych materiałów plastycznych

 

 

Temat dnia:

 

1. Wiosna się krząta.
2. Mali ogrodnicy.
3. Porządki w naszej sali.
4. Domowe porządki.
5. Robotek.

 

Poniedziałek (29.03.2021)

Temat: Wiosna się krząta.

 

 

 Zabawa „Zgadnij, o kim mówię”. Chętne dziecko staje przed pozostałymi i odwraca się do nich plecami. Inne dziecko(Rodzic) opisuje jedną osobę z grupy. Może opisywać wygląd, dzisiejszy ubiór, ulubione zabawy .Odwrócone dziecko musi zgadnąć, o kogo chodzi. Następnie wybiera inną osobę na swoje miejsce. dziecko musi zgadnąć, o kogo z grupy chodzi. Następnie wybiera inną osobę na swoje miejsce. Kształtowanie świadomości schematu budowy ciała, ćwiczenie spostrzegawczości, wdrażanie do uważnego słuchania wypowiedzi innych osób.

 

 

Zabawa artykulacyjna „Kotek lubi mleko”. Dzieci naśladują kotka, który pije mleko z miseczki – sięgają językiem jak najdalej, kierują go do nosa, do brody, w prawą i w lewą stronę. Ćwiczenie języka.

 

 

Zabawa „Poznajemy narzędzia ogrodnicze”. Rodzic prezentuje narzędzie ogrodnicze (lub ilustrację) i podaje jego nazwę. Zadaniem dzieci jest opisanie wyglądu narzędzia i podanie, do jakich prac w ogrodzie służy. Utrwalenie wiadomości  na temat najbliższego środowiska, wzbogacanie słownictwa.

 

 

Zabawa „Kalambury”. Zabawa nawiązuje do poprzedniej. Rodzic dzieli dzieci (domowników) na dwa zespoły. Pokazuje ilustrację narzędzia  ogrodniczego dzieciom z pierwszego zespołu, tak aby nie widział jej zespół drugi. Zadanie drużyny pierwszej polega na przedstawieniu gestem (bez użycia słów) przedmiotu z ilustracji, którego nazwę ma odgadnąć drużyna druga. Potem następuje zmiana ról. Utrwalenie wiadomości na temat najbliższego środowiska, rozwijanie inteligencji, wyobraźni i umiejętności kojarzenia.

 

 

Zabawa ruchowa orientacyjno – porzadkowa „Zwierzęta na spacer i do domku”

Rodzic dzieli dzieci na 2 grupy: piesków i kotków. W dwóch miejscach sali ustawia pachołki i objaśnia, że dany pachołek to  domek 1 grupy zwierząt. Na słowa Rodzica.: Zwierzęta na spacer – dzieci biegają po sali. Na słowa: Zwierzęta do domów –  dzieci szybko biegną do swojego pachołka-domu i siadają obok niego w siadzie skrzyżnym.

 

 

Rozmowa na temat treści opowiadania M. Mazan „Pączki i kotki”. Zachęcenie dzieci do uważnego patrzenia i słuchania podczas spaceru.

 

Pączki i kotki

Maciejka Mazan

 

– Dzisiaj będziecie detektywami – powiedziała pani .

Bardzo się zaciekawiliśmy, bo detektywi mają ciekawe życie: chodzą i szukają śladów, a potem rozwiązują zagadki .

– Jakich śladów będziemy szukać? – spytała Ania .

– Śladów wiosny – oznajmiła pani .

– A w jakich butach chodzi wiosna? – spytał Marek .

Marek jest fajnym kolegą, ale czasem nic nie rozumie . Wszyscy zaczęliśmy się śmiać, a Marek powiedział, że nie ma 

z czego, bo detektywi w telewizji zawsze szukają śladów butów, no a jeśli nie wiadomo, w jakich butach chodzi wiosna, 

to skąd będzie wiadomo, jakie ślady zostawia?

– Ślady wiosny są zupełnie inne – wyjaśniła pani . – Najważniejsze to kwiatki, pączki i kotki, ale nie tylko . Sami zobaczycie!

Więc ubraliśmy się i ruszyliśmy na poszukiwania jak prawdziwi detektywi . Dzień był zimny i pochmurny . Śnieg już stopniał,

ale wszystko wyglądało buro i brzydko .

– Lepiej wracajmy – powiedział Janek . – Przecież widać, że wiosna jeszcze nie przyszła .

– Gdyby detektywi tak szybko się poddawali, to nie rozwiązaliby żadnej zagadki – odparła pani .

Więc zaczęliśmy szukać . Na pierwszy rzut oka wydawało się, że wszystko jest tak, jak w zimie . Ale potem zobaczyliśmy,

że jakiś ptak wyciąga z krzaków długą słomkę i frunie  z nią na drzewo .

– Buduje gniazdo – wyjaśniła pani . – To już pierwszy ślad wiosny!

Potem Janek zauważył, że na żywopłocie pojawiły się malutkie, jeszcze stulone listeczki .

– To są pączki – oznajmiła pani .

Marek bardzo się rozczarował, bo myślał, że śladami wiosny są pączki z lukrem i że je znajdziemy i zjemy .

To był już drugi ślad wiosny, więc zaczęliśmy szukać kolejnych . Okazało się, że choć jest zimno, to obudziły się już różne

robaczki, które chodziły sobie i pełzały po trawniku . Ania zauważyła, że słychać ładny śpiew ptaków, a nie tylko krakanie

wron i ćwierkanie wróbli . No, i w końcu znaleźliśmy krzak kwitnącej forsycji! Jej żółte kwiatki dopiero się rozchylały, 

ale był to najlepszy dowód na to, że wiosna już tu jest!

– Tylko kotków nie znaleźliśmy – zmartwiła się Ania .

– Nieprawda! Ja znalazłem! – krzyknął Marek, strasznie zadowolony z siebie . – O, tam!

I pokazał okno sąsiadów, gdzie na parapecie spał nasz znajomy kot Stefan .

– Marek! – zawołała Ania . – Chodzi o kotki na drzewie!

I wszyscy zaczęli się śmiać . Tylko Marek nie rozumiał, o co chodzi i powiedział, że jak nam tak bardzo zależy, to może

poprosić Stefana, żeby na chwilę wszedł na drzewo . Jeśli to ma przyspieszyć nadejście wiosny, to czemu nie?

 

 

Zabawa dydaktyczna „Kto uważnie patrzy?”. Rodzic prosi, aby dzieci uważnie posłuchały polecenia, a następnie wyszukały w pokoju i przyniosły przedmiot pasujący do opisu. Przykładowe polecenia: Znajdźcie przedmiot, który jest biały i błyszczący. A teraz przedmiot czerwony i kwadratowy. Dzieci chodzą po sali i szukają przedmiotu zgodnego z podanymi wytycznymi, dopóki Rodzic. nie powie: stop. Wtedy wracają do kręgu, pokazują, co znalazły i opisują wygląd przedmiotu. Zabawa może być powtarzana wielokrotnie.

 

 

 „Wycieczka do ogrodu”. Omówienie celu wycieczki – obserwowanie wiosennych prac w ogrodzie.

 

 

„Wycieczka do domowego ogródka / pobliskich ogródków działkowych” – prowadzenie obserwacji, swobodne wypowiedzi dzieci.

 

 

„Obserwacja wiosennych kwiatów na rabatkach”. Próba odpowiedzi na pytania, co się zmieniło w ostatnich dniach i czy rozkwitły nowe kwiaty. Rozwijanie zainteresowań przyrodniczych, utrwalanie nazw wiosennych kwiatów.

 

 

„Prace porządkowe na działce ogrodniczej” – uprzątnięcie suchych liści i gałązek, grabienie. Rozmowa z dozorcą na temat prac ogrodniczych. Wzbogacanie wiedzy na temat prac wiosennych w ogrodzie, nabywanie samo-dzielnych doświadczeń poprzez pomoc w pracach porządkowych

 

 

„Ile kroków?”. Odmierzanie przez dzieci krokami powierzchni działki. Zapisanie danych przez Rodzica.

 

 

Wykonanie karty z kącika artysty nr 20. Dzieci wypychają postać świerszcza. Przy pomocy Rodzica nawlekają na sznurki koraliki tworząc czułka, następnie sklejają wypchnięte elementy.

 

kacik_artysty_nr_20

 

 

Zabawa ruchowa z mocowaniem i dźwiganiem „Piłka w dołku” Dzielimy dzieci (domowników) na 2 zespoły, które siadają w rzędach na wyznaczonej linii. Naprzeciwko każdej drużyny Rodzic kładzie w pewnej odległości ringo-dołek. Pierwsze osoby w rzędach trzymają w obu rękach piłkę. Na sygnał Rodzica, dźwigając piłkę, biegną do dołka-ringa, zostawiają w nim piłkę i wracają do grupy. Następnie biegnie kolejna osoba, zabiera piłkę z dołka, biegnie z nią do drużyny i przekazuje piłkę kolejnemu zawodnikowi. Ten musi ją znowu zanieść do dołka. Tak na zmianę zadanie wykonują wszystkie osoby w zespołach

 

 

Wtorek (30.03.2021)

Temat : Mali ogrodnicy.

 

Aktywność plastyczna „Kwiaty w naszym ogródku” – praca wykonana techniką origami z kół. Dzieci analizują wygląd krokusa (lub innego kwiatka). Zwracają uwagę na kształt płatków i różne kolory kwiatów. Wykonują  płatki i listki techniką origami ze złożonych na pół kół z papieru kolorowego, które następnie przyklejają na dużym arkuszu. Doskonalenie umiejętności składania papieru według wzoru, ćwiczenie precyzji i dokładności współpracy oka i ręki.

 

Zabawa „Ogrodnicze skarby”. Dzieci po kolei podchodzą do pudełka, bez patrzenia wybierają z niego jeden przedmiot, dotykiem rozpoznają, co trzymają w ręce, i podają jego nazwę, np.: rękawica, łopatka, grabki, konewka, doniczka. Następnie wyjaśniają, do czego służy ten przedmiot. Utrwalanie nazw wybranych narzędzi ogrodniczych i wiadomości o ich przeznaczeniu.

 

 

Zabawa „Rymy”. Wymyślanie rymów do nazw narzędzi ogrodniczych i roślin, np.: łopatka – Agatka, kratka – Beatka, bratek –  kwiatek, fiołek –  stołek. Dzielenie wyrazów na sylaby poprzez wyklaskiwanie. Rozwijanie wrażliwości słuchowej, rozwijanie słuchu fonematycznego.

 

 

Zabawa ruchowa na czworakach „Zabawa kotów piłkami”. Dzieci w pozycji na czworakach toczą piłkę głową po podłodze. Co kilka kroków kładą się na plecach, rękami i nogami turlają piłeczkę, bawią się nią.

 

 

Rozmowa na temat treści wiersza Hanny Zdzitowieckiej „W naszym ogródeczku”. Rodzic recytuje wiersz. Dzieci próbują nauczyć się go na pamięć.

W naszym ogródeczku

Hanna Zdzitowiecka

 

W naszym ogródeczku

zrobimy porządki –  

zagrabimy ścieżki,

przekopiemy grządki .

 

Na grządkach wyrośnie

fasolka, marchewka,

sałata i groszek,

czerwona rzodkiewka .

 

W naszym ogródeczku 

posiejemy kwiatki –  

będą nam pachniały 

fiołki i bratki,

nasturcja, goździki,

nagietki i groszek,

i ta biała lilia,

co tak żółci nosek .

 

Przykładowe pytania:

− Co dzieci postanowiły zrobić w ogródku?

− Co to są grządki?

− Jakie rośliny dzieci będą sadziły w swoim ogródku?

− Które rośliny wymienione w wierszu zaliczymy do warzyw, a które są kwiatami ozdobnymi?

 

 

„Oglądanie ilustracji lub naturalnych okazów warzyw oraz kwiatów wymienionych w wierszu”. Opisywanie ich wyglądu.

 

 

Zabawa inscenizacyjna do treści wiersza. Rodzic. wykleja papierową taśmą malarską na podłodze dwie równoległe linie w od-stępie 1 m. Mówi: Tu będzie ogródek warzywny (wskazuje obszar za jedną linią), tu rabatki z kwiatami (wskazuje  obszar za drugą linią), a między nimi ścieżka do spacerowania. Rodzic . dzieli dzieci domowników na dwa zespoły: warzywa i kwiaty. Wszystkie dzieci stają wraz z Rodzicem. na wytyczonej ścieżce.

 

Dzieci-warzywa zaczynają recytację wiersza i inscenizują go ruchem:

 

W naszym ogródeczku

zrobimy porządki (ruch ręką z wymachem i wskazaniem ogródka warzywnego)

zagrabimy ścieżki, (naśladowanie ruchem grabienia)

przekopiemy grządki. (naśladowanie ruchem kopania)

Na grządkach wyrośnie (ruch wskazujący grządki warzywne)

fasolka… (wszystkie dzieci-warzywa wskakują do ogródka warzywnego i przykucają)

 

Dzieci-kwiaty kontynuują recytację wiersza i inscenizują go ruchem:

 

W naszym ogródeczku (ruch ręką z wymachem i wskazaniem rabatek kwiatowych)

posiejemy kwiatki (wskazują na siebie)

będą nam pachniały (naśladowanie wąchania bukietu kwiatów)

fiołki… (wszystkie dzieci-kwiaty wskakują na rabatki kwiatowe i przykucają)

 

Następnie zespoły zamieniają się rolami. Zabawę można kontynuować, dzieląc dzieci na mniejsze zespoły odpowiadające gatunkom warzyw i kwiatów z wiersza.

 

 

Zabawa dydaktyczna „Poznajemy rośliny ogrodowe”. Rodzic rozkłada przed dziećmi torebki z nasionami warzyw i kwiatów wymienionych w wierszu. Dzieci poznają poszczególne gatunki roślin i ich nazwy. Oglądają nasiona i porównują ich wygląd –  kształt, wielkość, kolor, fakturę. Na zakończenie zabawy Rodzic pyta: Czy poznaliśmy dzisiaj nasiona wszystkich roślin występujących w wierszu?. Żeby to sprawdzić, wszyscy wspólnie recytują wiersz z jednoczesnym wskazywaniem torebek z odpowiednimi gatunkami roślin. Okazuje się, że brakuje nasion białej lilii. Rodzic pokazuje dzieciom kłącze i wyjaśnia, że nie wszystkie rośliny rozmnażamy z nasion. Niektóre rośliny wyrastają z kłącza, czyli kawałka korzenia, który należy wsadzić do ziemi.

 

Zabawa „Zagadka Kopciuszka”. Każde z dzieci otrzymuje mały pojemniczek (np. nakrętkę do słoika) z czterema

rodzajami oglądanych wcześniej nasion (po kilka nasionek z każdego rodzaju). Zadaniem dzieci jest oddzielenie nasionek palcami, odgadnięcie, jaka roślina wyrośnie z danego nasionka, i położenie ich obok właściwych torebek

po nasionach.

 

Projektujemy nasz ogródek – spotkanie z ekspertem (np. dozorcą, ogrodnikiem, babcią). Rodzic na dużym arkuszu papieru rysuje plan działki uprawnej według pomiarów krokami wykonanych przez dzieci poprzedniego dnia.

Zaznacza symbolem rosnące obok drzewa. Dzieci przypominają, co jest potrzebne roślinie do wzrostu, a następnie pokazują ekspertowi nasiona roślin, które chcą posadzić w ogródku. Rozmawiają ze swoim gościem na temat wysiewu tych roślin. Przykładowe pytania:

− Które z roślin lubią cień, a które muszą mieć dużo słońca?

− Czy wszystkie rośliny mogą rosnąć obok siebie?

− Czy każdą z tych roślin możemy wysiać już w marcu?

− W jakiej odległości od siebie wysiewać nasionka?

Ustalenie z ekspertem stanowisk poszczególnych roślin na planie ogródka. Dzieci w odpowiednich miejscach planu 

(na grządkach) przyklejają obrazki wybranych roślin. Na zakończenie dziękują ekspertowi za spotkanie i proszą 

o pomoc w uprawie ogródka.

 

 

Zakładamy ogródek warzywno-kwiatowy. Dzieci pod nadzorem Rodzica samodzielnie lub z pomocą eksperta wykonują kolejne czynności związane z uprawą roślin –  wytyczają grządki, robią patykiem dołki w glebie, wysiewają nasiona, oznaczają poszczególne rodzaje upraw i podlewają grządki. Nabywanie samodzielnych doświadczeń.

 

 

Powyższe zadanie można zamienić na stworzenie ogrodu w doniczce na domowym parapecie.

 

Środa (31.03.2021)

Temat: Porządki w naszej sali.

 

 

Inscenizacja wiersza W naszym ogródeczku (opis zabawy: zobacz wtorek). Utrwalanie treści wiersza.

 

Ćwiczenia oddechowe „Tańczące kropelki”. Rodzic rozciąga sznurek przez środek pokoju. Zawiesza na nim kropelki deszczu wycięte z bibuły. Dzieci dmuchają na kropelki, wprawiając je w ruch. Regulowanie fazy wdechu i wydechu.

 

 

Wysłuchanie opowiadania Barbary Rokickiej „Coś nie tak”. (Rodzic nie podaje dzieciom tytułu tekstu).

 

Coś nie tak

Barbara Rokicka

 

Kiedy w poniedziałek dzieci przyszły do przedszkola, ze zdziwieniem zauważyły, że ich sala wygląda jakoś inaczej .  Ojej, coś nie tak… Gdzie się podziały zabawki? Nie ma na półkach misiów, lalek . Samochody gdzieś odjechały…  Dzieci zaczęły zaglądać w każdy kątek . Pusto… Nie ma nawet jednego klocka .

–  Proszę pani, gdzie się podziały nasze zabawki?

Pani spojrzała na dzieci zasmucona i powiedziała:

–  A jak myślicie? Gdzie są wasze zabawki?

–  Może pani Irenka schowała? –  powiedział Krzyś .

–  A może jakiś złodziej wszedł do przedszkola w nocy i zabrał? –  zmartwił się Ignaś .

–  A może obraziły się na nas, że nie chcemy sprzątać i sobie poszły? –  stwierdziło któreś z dzieci .

Dzieci długo dyskutowały, co się stało z ich zabawkami .

–  No i co teraz zrobimy? Czym się będziemy bawili? –  zaszlochała Ania .

–  Będzie nudno… –  zawtórowała jej Małgosia .

Pani spojrzała uważnie na dzieci i powiedziała:

–  Pomyślcie, co możemy zrobić, aby zabawki wróciły .

–  Obiecać, że zawsze będziemy je sprzątać i odkładać po zabawie na półki –  zaproponowała Basia .

–  Uczeszemy lale i poprosimy pana Darka, aby naprawił nam samochody –  nieśmiało odezwała się Ania, która często

rzuca laleczki na podłogę .

Dzieci obiecały dbać o zabawki i zawsze sprzątać po skończonej zabawie, żeby tylko półki w sali znowu się zapełniły .

–  Musimy poczekać . Może zabawki wrócą –  powiedziała pani . –  Ale czym będziemy bawić się dzisiaj? Rozejrzyjcie się

po sali i pomyślcie .

I zaczęło się wielkie poruszenie! Jaś dostrzegł w kąciku drewniany kijek .

–  Proszę pani, proszę pani, czy ma pani sznurek? –  zawołał . –  Zrobię wędkę: na końcu kijka przywiążę sznurek i zamocuję

magnesik . Wytnę rybki z papieru i przymocuję do nich spinacze! Będziemy wędkować! Ja taką wędkę zrobiłem kiedyś z tatą .

Kasia wycięła w wielkim kartonowym pudle otwór i zrobiła telewizor . Razem z Amelką nadawały program 

z bajkami dla dzieci . Wojtuś z Krzysiem przysunęli sobie krzesła i słuchali historii o księżniczkach i rycerzach .

Cały dzień minął wyśmienicie . Każdy wymyślił „z niczego” jakąś superzabawkę .

–  To może zabawki nie są nam potrzebne? –  spytała pod koniec dnia pani .

–  Oj nie, ja tęsknię za lalką Karolcią –  powiedziała Zosia .

–  A ja lubię samochodzik ZigZak –  westchnął Adaś .

I dzieci przed pójściem do domów postanowiły napisać ogłoszenie:

Kochane zabawki, zabaweczki.

Wróćcie do nas, do sali „Słoneczek”.

Obiecujemy dbać o was codziennie! Czekamy!

I wywiesiły plakat w szatni .

Rano szybko każdy bez marudzenia spieszył do przedszkola . Wszyscy byli ciekawi, czy zabawki wróciły . 

Jak myślicie, co zastały dzieci w sali?

 

Rozmowa na temat treści opowiadania. Przykładowe pytania:

− Co się stało z zabawkami? Dlaczego?

− Jak moglibyśmy zatytułować to opowiadanie?

 

Rysowanie ilustracji do opowiadania. Wdrażanie do uważnego słuchania utworów literackich, próby opowiadania ich treści z zachowaniem logicznego ciągu przygód bohaterów, rozwijanie wyobraźni.

 

.

Zabawa ruchowa rzutna „Rzuć piłkę do tunelu”. Dzieci dobierają się w pary. Jedna osoba stoi z rozstawionymi szeroko nogami. Druga trzyma oburącz piłkę i odsuwa się  od partnera na odległość 2–3 kroków. Na sygnał Rodzica i słowa: Rzuć piłkę do tunelu dziecko pochyla się do przodu i oburącz

próbuje rzucić piłkę tak, by wpadła między rozstawione nogi partnera – do tunelu. Następnie dzieci zamieniają się rolami.

 

 

Zabawa „Detektywi”. Rodzic dyskretnie rozkłada w kącikach i na półkach przedmioty niepasujące do tych miejsc. Przestawia także kilka mebli. Rodzic kieruje do dzieci polecenie: Rozejrzyjcie się po pokoju i spróbujcie powiedzieć, co się zmieniło. Dzieci analizują zmiany w otoczeniu. Na sygnał Rodzica siadają w kole, dzielą się spostrzeżeniami  i uzasadniają swoją wypowiedź.

 

 

Zabawa dydaktyczna „Wiosenne porządki” – grupowanie zabawek ze względu na miejsce, gdzie się zwykle znajdują. Rodzic prosi, aby każde z dzieci wzięło jedną zabawkę z półki i usiadło z nią w kole, po czym rozkłada na podłodze kilka obręczy. Mówi: Podzielcie zabawki na grupy i powkładajcie je do obręczy, przy czym w każdej obręczy mogą znaleźć się tylko takie zabawki, które zawsze leżą na tej samej półce lub w tym samym kąciku. Jeżeli Jaś pierwszy położy klocek np. w tej obręczy, to pozostałe dzieci mogą włożyć do niej tylko zabawki z… (kącika konstrukcyjnego). Po wykonaniu zadania dzieci uzasadniają podział.

 

 

Zabawa „Patrzę i układam tak samo”. Rodzic dzieli dzieci (domowników) na zespoły: samochody, maskotki, gry i układanki, kącik lalek,  kącik konstrukcyjny itp. Każdy zespół otrzymuje zdjęcie przedstawiające wzorcowy sposób ułożenia przedmiotów z ich kategorii. Dzieci oglądają zdjęcie, wybierają z obręczy przedstawione na nim przedmioty i próbują ułożyć je tak samo jak na zdjęciu. Na zakończenie omawiają z Rodzicem wykonaną pracę, używając określeń stosunków przestrzennych: wyżej, niżej, obok, po prawej stronie, po lewej stronie itp.

 

 

Zabawa ruchowa „Roboty”. Dzieci poruszają się po sali, naśladując ruch mechanicznych zabawek, przy czym nie wolno im dotknąć innego uczestnika zabawy.

 

Zabawa „Wiosenne słonko”. Rodzic zaprasza dzieci do zabawy przy muzyce. Kiedy gra skoczna muzyka (słonko świeci), dzieci biegają. Na przerwę w nagraniu (deszczyk pada) zatrzymują się i robią parasol z rąk złączonych nad głową.

 

Zabawa „Co słychać?”. Rodzic mówi: Dziś będziemy robić wiosenne porządki. Posłuchajcie, jakiego urządzenia będziemy używać. Dzieci słuchają odgłosu odkurzacza. Rodzic zadaje pytanie: Co to było?. Dzieci zgadują.

 

Zabawa „Odkurzacze nowej generacji”. Dzieci siadają na podłodze. Rodzic mówi: Każdy z was będzie odkurzaczem nowej generacji, który działa tak, jak zaprogramuje go komputer. Ja będę komputerem i będę mówić, co mają robić odkurzacze.

− Gdy zagram na drewienkach – odkurzacze jeżdżą po sali i odkurzają. (dzieci ślizgają się na pupie i próbują wydawać odgłos zbliżony do pracującego odkurzacza)

− Gdy zagram na tamburynie – odkurzacze włączają funkcję mycia podłogi. (dzieci zatrzymują się i w miejscu poruszają stopami na przemian do przodu i do tyłu)

− Gdy zagram na grzechotce – odkurzacze włączają opcję polerowania podłogi. (dzieci kręcą się na pupie wokół własnej osi)

 

Zabawa „Sprzątamy cały dom”. Rodzic zaprasza dzieci do wycierania kurzu i wyjaśnia: Kiedy będę grać na ksylofonie niskie dźwięki (prezentuje dzieciom niskie dźwięki), wycieramy kurze z podłogi (dzieci przykucają i naśladują wycieranie kurzu). Kiedy będę grać wysokie dźwięki (prezentuje dzieciom wysokie dźwięki), wycieramy kurze z wysokiej półki (dzieci stają

na palcach i naśladują wycieranie kurzu).

 

 

Czwartek (01.04.2021)

Temat: Domowe porządki.

 

 

„Figury geometryczne” – zabawa z szablonami. Utrwalenie kształtu i nazw figur geometrycznych.

 

Wspólne dekorowanie tablicy zajęć. Dzieci wybierają spośród różnych ilustracji te, które przedstawiają urządzenia elektryczne służące do utrzymania czystości, i umieszczają je na tablicy. Poszerzanie wiedzy na temat środowiska  społecznego, wzbogacanie słownictwa, doskonalenie umiejętności dokonywania wyboru i argumentowania.

 

 

Wykonanie ćwiczenia z Kartą Pracy nr 55. Ćwiczenie spostrzegawczości – porównywanie kształtów, szukanie ukrytych przedmiotów

 

karta_pracy_nr_55

 

Zabawa „Prawda – fałsz”. Rodzic mówi zdania na temat urządzeń elektrycznych i czynności z nimi związanych. Zadaniem dzieci jest zdecydowanie, czy zdanie było prawdziwe, czy fałszywe. Jeżeli prawdziwe, podnoszą do góry niebieski kartonik, jeżeli fałszywe –  czerwony. Przykłady zdań: Żelazko pierze. (fałsz, czerwony kartonik) Czajnik gotuje wodę. (prawda, niebieski kartonik) Pralka prasuje. (fałsz, czerwony kartonik) Odkurzacz zbiera kurz. (prawda, niebieski  kartonik) Suszarka miksuje. (fałsz, czerwony kartonik) Wzbogacanie słownictwa, ćwiczenie logicznego myślenia.

 

Zabawa ruchowa bieżna „Kelnerzy” Rodzic dzieli dzieci (domowników)na 2 zespoły, które siadają w rzędzie na wyznaczonej linii. Na mecie Rodzic kładzie naprzeciwko drużyn obręcze. Każde dziecko-kelner trzyma swój woreczek w dłoni, a pierwsze osoby w rzędach dodatkowo krążek. Na sygnał Rodzica osoby

te kładą woreczek na krążku − ciastko na talerzu. Biegną do dużej obręczy, starając się nie zrzucić po drodze woreczka z krążka. Dobiegając do obręczy, zostawiają woreczek-ciastko. Wracają do swojego rzędu, przekazują krążek-talerzyk kolejnemu dziecku, które próbuje donieść swoje ciastko na talerzu.

 

 

Rozwiązywanie zagadek.

 

Paszczę ma niewielką,

zębów nie ma wcale,

ale za to kurz z dywanu

zjada doskonale!   (odkurzacz)

 

Stoi w kącie i woła:

„Chodźcie do mnie, dzieci,

i oddajcie mi papierki,

bo uwielbiam śmieci!”   (kosz na śmieci)

 

Rozmowa inspirowana zgromadzonymi przedmiotami (urządzeniami) służącymi do utrzymywania porządku. Przykładowe pytania:

− Do czego służą te przedmioty?

− Co jeszcze jest potrzebne, aby zrobić porządek?

− Czym różnią się te przedmioty?

− Co trzeba zrobić, żeby odkurzacz zaczął działać?

 

 

Zabawa badawcza „Jak włączyć odkurzacz?”. Dzieci oglądają odkurzacz. Zastanawiają się, jak działa. Sprawdzają, gdzie się go włącza i wyłącza. Przyciskają przycisk. Wybrane dziecko odkurza fragment dywanu.

 

 

„Uwaga! Prąd elektryczny!”. Rodzic pokazuje dzieciom znak ostrzegawczy „Uwaga! Urządzenie elektryczne” i odwołuje się do doświadczeń dzieci .Pyta: Co oznaczała ta tabliczka? Dlaczego musimy bezwzględnie przestrzegać zasad bezpieczeństwa, kiedy widzimy taką tabliczkę? Przyjrzyjcie się, gdzie podłączony jest odkurzacz, aby działał. Czy dzieci mogą same włączać do prądu urządzenia elektryczne? Czy mogą dotykać gniazdek elektrycznych? Dlaczego?.

 

 

Oglądanie ilustracji przedstawiających właściwe i niebezpieczne zachowania związane z obsługą urządzeń elektrycznych. Podział zachowań na bezpieczne i niebezpieczne. Uzasadnienie podziału i przewidywanie skutków niewłaściwych zachowań. Przekreślenie grubą czerwoną kreską obrazków przedstawiających niebezpieczną obsługę urządzeń.

 

Zabawa ruchowa „Włączam – wyłączam”. Na hasło Włączam – pstryk! dzieci naśladują według własnego pomysłu działanie różnych urządzeń elektrycznych. Na hasło Wyłączam –  pstryk! zastygają w bezruchu.

 

 

Zabawa muzyczna przy piosence „W oknie u Marysi”. Dzieci naśladują ruchem treść utworu.

 

 

Piątek (02.04.2021)

Temat: Robotek.

 

 

Zabawy z gazetą. Dzieci zwijają i zgniatają gazetę, tak by przedstawiała jakiś przedmiot. Pozostałe dzieci zgadują, co to za przedmiot. Rozwijanie wyobraźni i kreatywności.

 

 

„Wiosenny koncert”. Improwizacje muzyczne z wykorzystaniem własnoręcznie wykonanych instrumentów muzycznych (praca plastyczno-techniczna „Marakas” z tygodnia muzycznego). Utrwalenie tekstów i melodii poznanych piosenek,  rozwijanie poczucia rytmu.

 

 

Kompozycja płaska „Roboty”. Układanie robotów z mozaiki geometrycznej. Rozwijanie wyobraźni.

 

 

Wykonanie ćwiczenia na Karcie Pracy nr 56. Dzieci łączą w pary identyczne roboty. Następnie sprawdzają, których robotów jest najwięcej, a który robot jest tylko jeden.

 

karta_pracy_nr_56

 

Zabawa ruchowa skoczna „Skoczki” Dzieci stoją w rozsypce w sali lub w ogródku przedszkolnym. Każde z nich w obu rękach trzyma krążek. Na sygnał Rodzica i słowa: Rzuć krążek i skocz do niego dzieci lekko rzucają krążek w przód, a następnie obunóż skaczą w jego kierunku, podnoszą go i czekają na sygnał ze strony Rodzica.

 

 

Zabawa twórcza „Szczotka lubi…”. Dzieci oglądają zgromadzone na środku sali urządzenia elektryczne i przybory do sprzątania. Próbują nadać im jak najwięcej ludzkich lub zwierzęcych cech. Rodzic naprowadza dzieci pytaniami, np.: Co robi szczotka? Gdzie mieszka? Kogo lubi? Jak spędza czas? Jak się zachowuje? Co przypomina?

 

Rozmowa wprowadzająca. Przykładowe pytania:

− Do czego służą roboty?

− Jak wyglądają?

− Jak się poruszają?

− Jakie czynności mogą wykonywać, aby nam pomóc w domu?

 

Oglądanie ilustracji różnych maszyn (robotów).

 

Twórcze opowiadanie „Popsuty robot”. Dzieci wspólnie tworzą opowiadanie o robocie, któremu popsuł się mechanizm. Dzieci wymyślają pomyłkowe czynności robota.

 

Omówienie i przeprowadzenie kolejnych etapów pracy plastyczno-technicznej:

-modelowanie postaci robota z pudełek o różnej wielkości oraz patyczków lub drucików

-oklejenie pudełek folią, papierem kolorowym oraz przyozdobienie guzikami, koralikami, spinaczami itp.

 

 

Zabawa „Robot mówi”. Próby sylabizowania wyrazów naśladujące wypowiedzi robotów.

 

 

 

Drodzy Rodzice, kochane Jagódki!

Przed nami tydzień o tematyce Wielkanoc. Dzieci zapoznają się ze słowem Wielkanoc i z polskimi zwyczajami związanymi z Wielkanocą, dowiedzą się, z jakiego powodu obchodzimy te święta i jakie przedmioty są z nimi związane: baranek, palemka, kurczaczek, pisanki, jajko (symbol życia). Poznają określenia: pisanka, kraszanka, święconka. Wezmą udział w różnych wielkanocnych zabawach oraz będą doskonaliły umiejętność liczenia. Nauczą się odróżniać kraszanki od pisanek i ozdobią wielkanocnego zająca. Porozmawiamy o tradycji święcenia pokarmów w Wielką Sobotę, o zawartości koszyczka wielkanocnego i o malowaniu jajek. Będą ćwiczyły też składanie obrazków pociętych na części, liczenie, malowanie w ograniczonym obszarze i uważne słuchanie opowiadania czytanego przez nauczyciela oraz przypominą sobie, w jaki sposób należy zachowywać się przy stole.

Jeżeli chcecie pochwalić się swoimi pracami, wytworami lub nagrać filmik jak się bawicie, co robicie w tym szczególnym czasie, to możecie przesłać na nasz adres mailowy: [email protected] Naprawdę będzie mi bardzo miło.

 

 

Temat tygodnia: Malujemy pisanki (05.04-029.04.2021)

 

Cele ogólne:

– przybliżenie tradycji Świąt Wielkanocnych

– doskonalenie umiejętności odgrywania ról, interpretowania tekstu ruchem, gestem, mimiką i intonacją

– rozwijanie słownictwa związanego z omawianym tematem

– stworzenie radosnego nastroju.

– doskonalenie umiejętności tworzenia kompozycji poprzez łączenie różnorodnych materiałów plastycznych

– rozwijanie sprawności manualnej

wzbogacanie słownictwa

– rozwijanie analizy i syntezy myślowej

– nauka dekodowania informacji

– wdrażanie do uważnego wykonywania zadań zgodnie z instrukcją

– doskonalenie umiejętności określania i porównywania zbiorów

– doskonalenie umiejętności stosowania liczebników porządkowych

– ćwiczenie spostrzegawczości

– porównywanie liczebności zbiorów, stosowanie określeń: tyle samo, więcej, mniej.

 

Temat dnia:

 

1. Wielkanocne zwyczaje.
2. Palmy wielkanocne.
3. Dlaczego baba rośnie?
4. Liczymy pisanki.
5. Zajączek przynosi niespodziankę.

 

 

Zorganizowanie kącika tradycji wielkanocnych – zgromadzenie przyniesionych przez dzieci symboli świątecznych i rozmowa na ich temat. Wprowadzenie świątecznego nastroju, doskonalenie umiejętności wypowiadania się w ważnych dla dzieci sprawach.

 

 

Wykonanie pracy karty z kącika artysty nr 22. Układanie puzzli, kolorowanie obrazka, ozdabianie pracy.

 

kacik_artysty_nr_22

 

 

Ćwiczenie grafomotoryczne „Wielkanocny baranek” – wypełnianie konturu sylwetki baranka ciągłymi pętelkowymi szlaczkami imitującymi wełniane futro. Ćwiczenie motoryki małej, przygotowanie do nauki pisania.

 

 

Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa „W rytmie tamburynu”. Dzieci poruszają się w rytmie wystukiwanym przez Rodzica na tamburynie, np. biegają, podskakują, maszerują. Na jedno mocne uderzenie w tamburyn dzieci szybko siadają na podłodze w siadzie skrzyżnym. Na dwa uderzenia – 

wstają i dalej poruszają się w rytmie wystukiwanym przez Rodzica.

 

 

Słuchanie opowiadania Agnieszki Galicy „Bajeczka wielkanocna”.

 

Bajeczka wielkanocna

Agnieszka Galica

 

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się

z pączków .

–  Jeszcze chwilę –  mruczały wierzbowe Kotki . –  Daj nam jeszcze pospać, dlaczego już musimy wstawać?

A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:

–  Tak to już jest, że musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty .

Gdy na gałązkach siedziało już całe stadko puszystych Kotek, Słońce powędrowało dalej . Postukało złotym palcem  

w skorupkę jajka –  puk, puk! I przygrzewało mocno .

–  Stuk, stuk! –  zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki Kurczaczek .

Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką .

–  Najwyższy czas –  powiedziało . –  To dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc .

Teraz Słońce zaczęło się rozglądać dookoła po łące, przeczesało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem

znalazło śpiącego Zajączka . Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę .

–  Co się stało, co się stało? –  Zajączek przecierał łapką oczy .

–  Już czas, Wielkanoc za pasem –  odpowiedziało Słońce –  a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś .

–  Kogo? Kogo? –  dopytywał się Zajączek, kicając po łące .

–  Kogo? Kogo? –  popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie .

–  Kogo? Kogo? –  szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki .

I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwoneczkiem na szyi .

–  To już święta, święta –  szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:

–  W wielkanocny poranek

dzwoni dzwonkiem baranek,

a Kurczątko z Zajączkiem

podskakuje na łące .

Wielkanocne Kotki,

robiąc miny słodkie,

już wyjrzały z pączka,

siedzą na gałązkach,

kiedy będzie Wielkanoc,

wierzbę pytają .

 

 

Zabawa inscenizacyjna do opowiadania. Dzieci wybierają role. Zakładają na głowę opaski z elementami postaci. Inscenizują treść opowiadania. Wierzby szumią gałązkami, Słońce z szyfonową żółtą chustką i z dzwoneczkiem chodzi pomiędzy wierzbowymi Kotkami, Kurczaczkiem, Zajączkiem i Barankiem i improwizuje rozmowy inspirowane tekstem. Dzieci odgrywają role postaci z wielkanocnej bajki mimiką, gestem, ruchem i intonacją. Po zakończeniu następuje zmiana aktorów i kolejne dzieci przedstawiają bajkę.

 

 

Zabawa relaksacyjna „Czy słychać kurczaczka?”. Dzieci siedzą w kręgu i w ciszy podają sobie z rąk do rąk wydmuszkę, nasłuchując odgłosów z jajka. Kiedy wydmuszka przejdzie krąg, Rodzic wyjaśnia, że jest to pusta skorupka jajka, nazywana wydmuszką. Takie wydmuszki maluje się i ozdabia w różny sposób z okazji Świąt Wielkanocnych.

 

 

Oglądanie jajek zdobionych różnymi sposobami – drapanek, kraszanek, pisanek, jajek ażurowych i innych. Porównywanie ich wyglądu i wypowiadanie się na jego temat.

 

 

Wielkanocne zabawy. Rodzic zaprasza dzieci do różnych gier i zabaw zręcznościowych. Dzieci sprawdzają, które jajko (ugotowane na twardo) potoczy się dalej po stole, rywalizują w biegu z jajkiem na łyżce i w obieraniu jajek ze skorupki na czas.

 

Zabawa dydaktyczna „Wielkanocny stół”. Rodzic opowiada dzieciom o zwyczajach wielkanocnych. Wspólnie dekorują stół nakrywają go białym obrusem i ustawiają na nim koszyczek z: barankiem, kiełbasą, chlebem, solą i jajkami oraz wielkanocną palmę, a wokół nich rozkładają pisanki. Dzieci dzielą się własnymi doświadczeniami związanymi z tradycjami wielkanocnymi panującymi w ich domach.

 

 

Wtorek (06.04.2021)

Temat: Palmy wielkanocne.

 

 

Zabawa „Ja – ty”. Dzieci siedzą w parach naprzeciwko siebie i wykonują kolejne polecenia Rodzica. – najpierw na sobie, a potem na drugiej osobie z pary. Przykładowe polecenia: Dotknij swojego nosa, a potem nosa kolegi. Dotknij stopą o stopę, a potem o stopę kolegi. Połóż rękę na głowie, a potem na głowie kolegi. Kształtowanie świadomości schematu ciała i przestrzeni, ćwiczenie percepcji słuchowej.

Obserwowanie roślin w zielonym ogródku na parapecie – porównywanie długości szczypioru cebuli, oglądanie kiełków nasion. Przygotowanie roślin do spożycia na śniadanie: mycie, krojenie. Wysianie owsa 

w pojemniczkach z ziemią. Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za podjęte działania, uczenie samodzielności, kształtowanie postaw prozdrowotnych.

 

 

Zabawa relaksacyjna „Wiosenne promyki”. Dzieci słuchają muzyki relaksacyjnej i wyobrażają sobie, co się dzieje, kiedy promyki słońca zaczynają ogrzewać ziemię, rośliny i ludzi. Następnie opowiadają o swoich wyobrażeniach.  Wyciszenie, ćwiczenie percepcji słuchowej, rozwijanie wyobraźni, zachęcanie do wypowiedzi na temat swoich odczuć i przeżyć.

 

 

Zabawa ruchowa na czworakach „Slalom między kałużami”. Marsz po okręgu. Rodzic rozdaje kółka. Każde dziecko kładzie swoje kółko na podłodze, to będzie kałuża. Rodzic kontroluje i pomaga układać koła tak, by znajdowały się w odstępach od siebie i nie stykały się. Na sygnał Rodzica dzieci przyjmują

pozycję na czworakach i wędrują między kółkami – kałużami. Od czasu do czasu Rodzic woła: Wskocz do kałuży!, wówczas dzieci siadają w niej w siadzie skrzyżnym i odpoczywają.

 

 

Palmy wielkanocne .Rodzic opowiada dzieciom o tradycji wykonywania palm wielkanocnych. Oglądanie ilustracji palm z różnych regionów Polski.

 

Omówienie i przeprowadzenie poszczególnych etapów pracy plastycznej:

– zwijanie kwiatów z krepiny

– wykonanie bukietu z zielonych gałązek

– wplatanie kwiatów w gałązki.

 

Porównywanie wysokości palm. Swobodne wypowiedzi na temat ich wyglądu.

 

Wielkanocny koszyczek. Rodzic pokazuje koszyczek wielkanocny. Omawia z dziećmi, jak powinien wyglądać i co powinno się w nim znaleźć. Następnie na dywanie kładzie ( lub sylwety) : koszyczek, pisanki, baranka, kurczaczka, zajączka, palemki, chleb, sól, serwetki. .Rodzic razem z dziećmi umieszcza ponownie  na sylwecie koszyczka wszystkie elementy, po kolei wymieniając ich nazwy i symbolikę.

 

 

Środa (07.04.2021)

Temat: Dlaczego baba rośnie?

 

 

Zabawa „Pasiemy owieczki”. Jedno z dzieci jest pasterzem i trzyma kij (laskę gimnastyczną). Pozostałe dzieci-owieczki tańczą w kółeczkach w rytm muzyki. Gdy pasterz upuszcza kij na podłogę, dzieci zmieniają układ, tworząc nowe trójki tańczących. Pasterz szybko włącza się do któregoś koła. Kto nie znajdzie swojej trójki (zostanie poza kółeczkami), przejmuje kij-laskę i odgrywa rolę pasterza. (Uwaga: W zależności od liczby dzieci (domowników), mogą one łączyć się w pary, trójki lub czwórki). Ćwiczenie reakcji na sygnał, doskonalenie umiejętności ilustrowania muzyki ruchem oraz

dostosowania ruchu ciała do rytmu muzyki.

 

Praca plastyczna „Serwetka do ciasta”. Rodzic prezentuje dzieciom wzory i hafty na serwetkach. Następnie dzieci same przygotowują papierową serwetkę – składają kwadratowy kawałek papieru na cztery części i wycinają w nim wzory. Po rozłożeniu prezentują swoje serwetki. Ćwiczenie precyzji oka i rąk poprzez ćwiczenia w składaniu papieru i wycinaniu wzorów zgodnie z instrukcją. Rozwijanie poczucia sprawstwa i radości z wykonanej pracy.

 

 

Wykonanie ćwiczenia na Karcie Pracy nr 57 – rysowanie po śladzie, ozdabianie pisanki według własnego pomysłu. Uwaga: Rodzic informuje dzieci, że dzisiaj rozpoczynają pracę w kolejnej części kart pracy. Zwraca uwagę na drugą stronę okładki, na której znajdują się rysunki zajączków. Zadaniem dzieci jest połączyć w pary identyczne zajączki.

 

karta_pracy_nr_57

 

 

Ćwiczenia ortofoniczne „Świąteczny zwierzyniec”. Układanie krótkich „zwierzęcych dialogów” w parach: np. kurczaczek – pi, pi, pi, kura –  ko, ko, ko, baranek –  be, be, be. Zainicjowanie rozmów pytaniem: O czym może rozmawiać  kurczątko z kurą lub kurczątko z barankiem?. Zwrócenie uwagi na zróżnicowanie intonacji wypowiedzi w zależności  od nastroju postaci. Ćwiczenie mięśni narządów mowy, próby odzwierciedlenia emocji postaci poprzez zmianę dyna-miki i tempa mowy.

 

Zabawa ruchowa rzutna „Wrzuć orzeszki do dziupli”. Dzielimy dzieci na 2 drużyny. Każda z nich siada w rzędzie na wyznaczonej linii. W niewielkiej odległości od każdej drużyny (w miarę możliwości i umiejętności dzieci) Rodzic kładzie po 1 obręczy – dziupli. Pierwsze osoby  rzędów trzymają po 3 woreczki – orzeszki. Na sygnał Rodzica osoby te wstają i wrzucają woreczki kolejno do obręczy. Następnie podchodzą  do obręczy, zabierają woreczki i przekazują je kolejnej osobie z drużyny, a same wędrują na koniec rzędu. Zabawa, mimo że w drużynach, nie ma cech rywalizacji, jedynie uczy celności rzutu.

 

 

Rozwiązanie zagadki.

 

Może być z piasku,

może być siwa,

może być słodka i lukrem spływać.   (baba)

 

Rozmowa na temat tradycji wypiekania ciast świątecznych, w tym wielkanocnych bab lukrowanych, które są symbolem umiejętności kucharskich gospodyni i dostatku. Oglądanie zdjęć wypieków oraz formy do ciasta.

 

 

Zabawa badawcza „Dlaczego baba drożdżowa rośnie?”. Rodzic wsypuje do szklanej butelki łyżkę cukru i drożdże, wlewa trochę ciepłej wody i miesza. Na szyjkę butelki naciąga balonik i szczelnie go mocuje gumką recepturką. Wstawia butelkę do miski z gorącą wodą. Dzieci obserwują, jak balon wypełnia się gazem i pęcznieje. Rodzic wyjaśnia, dlaczego tak się dzieje. Drożdże zmieszane z cukrem powodują, że powstają bąbelki (gaz – dwutlenek węgla). Kiedy drożdże są w cieście, bąbelki nie mogą się wydostać z otaczającego je ciasta i ciasto się podnosi. Zatem ciasto drożdżowe rośnie właściwie dzięki powstającym bąbelkom.

 

 

Zajęcia kulinarne „Pieczemy drożdżową babę wielkanocną”. Rodzic zapisuje na trzech dużych arkuszach papieru hasła: „Co nam będzie potrzebne?”, „Jakie produkty będą nam potrzebne?” i „Przepis na babę”. Pod hasłami rysuje (lub nakleja) symbole niezbędnych akcesoriów (np. forma do ciasta) i produktów (np. mąka, cukier, drożdże). Dzieci wyszukują wśród wyłożonych naczyń, przyrządów i produktów te, które będą potrzebne do pieczenia ciasta. Następnie wspólnie odczytują symbolicznie zapisany przepis.

Omówienie i przeprowadzenie poszczególnych etapów pracy:

– umycie rąk

– włożenie strojów ochronnych

– podział zadań

– przygotowanie ciasta i odczekanie, aż wyrośnie

– przełożenie ciasta do formy

– upieczenie i wystudzenie

– polukrowanie i udekorowanie

 

Strojenie stołu wykonanymi własnoręcznie serwetkami i poczęstunek.

 

 

Czwartek (08.04.2021)

Temat: Liczymy pisanki.

 

 

Zabawa „Rozmowy muzyczne”. Improwizowanie śpiewnych odpowiedzi na pytania zadane śpiewem przez Rodzica Nauka tworzenia melodii, rozwijanie kreatywności.

 

 

Ćwiczenia oddechowe „Wydmuszka”. Dzieci układają dłonie w kształt wydmuszki, powoli wdmuchują powietrze w dłonie, następnie biorą długi oddech przez nos i ponownie dmuchają. Regulowanie fazy wdechu i wydechu.

 

 

Aktywność plastyczna „Kurczaczki na łące” – praca plastyczna. Dzieci zamalowują duży arkusz papieru grubą warstwą zielonej farby plakatowej. Gdy farba jest już bliska zaschnięcia, wydrapują „grzebieniem” z twardej tekturki różne wzory na podłożu z farby. Następnie zwijają na palcu kulki z żółtej włóczki i przyklejają je na zielonym podłożu. Na zakończenie doklejają kurczaczkom dzióbki, nóżki i oczy w formie gotowych elementów z papieru kolorowego. Czerpanie radości ze wspólnej zabawy, ćwiczenie sprawności manualnej.

Zabawa ruchowa bieżna „Po drugiej stronie”. Rodzic dzieli dzieci (domowników) na 2 zespoły. Każdy z nich siada w rzędzie na wyznaczonej linii startu. Naprzeciwko niej N. wyznacza linię mety. Zadaniem drużyn jest usiąść jak najszybciej, w takim samym składzie, po drugiej stronie. Każda kolejna osoba  z drużyny może biec dopiero wtedy, gdy poprzednia usiądzie po drugiej stronie.

 

 

„Nasza kolekcja pisanek”. Segregowanie pisanek zgromadzonych w kąciku tradycji wielkanocnych – grupowanie ich na kraszanki, pisanki, drapanki, jaja ażurowe, wyklejanki. Przeliczanie i porównywanie, np. Pisanek jest o pięć więcej niż kraszanek, Drapanek jest o jedną mniej niż pisanek.

 

 

Zabawa dydaktyczna w oparciu o wiersz Maciejki Mazan „Policzanka o pisankach”. Rodzic recytuje wiersz, a w trakcie recytacji umieszcza po kolei na tablicy obrazki pisanek o wzorach zgodnych z treścią

wiersza.

 

Policzanka o pisankach

Maciejka Mazan

 

Wskakują pisanki

w świąteczny koszyczek,

a ja stoję obok

i pisanki liczę .

Pierwsza jest różowa,

druga ma paseczki,

trzecia jest zielona

w czerwone kropeczki,

czwarta cała w kwiatki,

piąta w ładny szlaczek,

a z szóstej przed chwilą

wykluł się kurczaczek!

 

 

Przeliczanie pisanek z zastosowaniem liczebników porządkowych. Przykładowe pytania Rodzica: Która pisanka była różowa? Jak wyglądała trzecia pisanka? Z której pisanki wykluł się kurczaczek? Ile było wszystkich pisanek?

 

 

Wykonanie ćwiczenia na Karcie Pracy nr 58– wyszukiwanie na obrazku pisanek, przeliczanie do 6, porównywanie liczebności zbiorów.

 

karta_pracy_nr_58

 

 

Piątek (09.04.2021)

Temat: Zajączek przynosi niespodziankę.

 

 

Zaprojektowanie i wykonanie kartki wielkanocnej. Układanie wzorów z suchych ziaren zbóż lub przypraw na podkładzie z kleju. Zorganizowanie wystawy. Ćwiczenie sprawności manualnej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, rozwijanie inwencji twórczej.

 

 

Wspólne układanie życzeń świątecznych. Składanie życzeń bliskim. Ćwiczenie w układaniu życzeń,

kształtowanie umiejętności dostrzegania potrzeb oraz pragnień innych osób.

 

 

Zabawa „Chodzenie pod dyktando”. Dzieci poruszają się po sali zgodnie z poleceniami Rodzica, np. Cofnij się dwa kroki, obróć się w prawo, idź do przodu. Doskonalenie umiejętności świadomego poruszania się w przestrzeni.

 

 

Zabawa „Sałatka świąteczna”. Rodzic mówi: Robię sałatkę świąteczną. Potrzebuję: seler, sałatę, marchewkę itd. Wypowiadając nazwy warzyw, wręcza kolejno dzieciom kartoniki z obrazkami tych warzyw. Dzieci siadają w kole. Następnie Rodzic mówi: Teraz muszę wymieszać sałatkę i szybko podaje nazwę warzywa. Dzieci trzymające kartoniki z wymienionym warzywem zamieniają się miejscami. Ćwiczenie reakcji na sygnał.

 

 

Zabawa ruchowa skoczna „Zrzuć woreczek”. Dzieci stoją w rozsypce. Każde dziecko kładzie na głowie woreczek. Na słowa Rodzica: Skocz w górę i zrzuć woreczek wykonuje energicznie wyskok w górę tak, by zrzucić woreczek z głowy.

 

 

Zabawa „Kicające zajączki”. Dzieci-zajączki poruszają się po sali w rytm skocznej muzyki (kicają po wiosennej łące). Na hasło jastrząb zwijają się w kłębuszek (chowają do norki) i odpoczywają.

 

 

Rozmowa na temat tradycji przynoszenia niespodzianek przez wielkanocnego zajączka obecnej w niektórych regionach Polski (Wielkopolska, Śląsk).

 

 

„Zajączek” – praca plastyczno-techniczna. Omówienie i przeprowadzenie kolejnych etapów pracy:

– wycinanie elementów sylwety zajączka z papieru kolorowego

– oklejanie rurek po papierze toaletowym papierem kolorowym, doklejanie elementów zwierzątka

– nadanie zajączkowi indywidualnego charakteru poprzez ozdobienie go według własnego pomysłu, np. doklejenie wąsów z włóczki, kolorowej kokardki.

 

 

 

Dla tych z Państwa, którzy pragną pogłębić z dziećmi rozmowę na temat Zmartwychwstania Pańskiego polecam film animowany „Opowieści biblijne, Nowy Testament – Zmartwychwstanie”

 

https://www.youtube.com/watch?v=IcU94EeMVps

 

Pozdrawiam serdecznie Agnieszka Wójcicka

 

 

Archiwum

Dla Rodziców

Menu

Rekrutacja

Do pobrania

Aktualności

• Zapraszamy na Festyn Rodzinny! 7 czerwca 2023
• Czerwiec w Akademii 7 czerwca 2023
• Maj w Akademii Przedszkolaka 26 kwietnia 2023
• Życzenia Wielkanocne 6 kwietnia 2023
• Kwiecień w Akademii Przedszkolaka 30 marca 2023
• Marzec w naszym przedszkolu 21 lutego 2023
• Rekrutacja na nowy rok przedszkolny 2023/24 16 stycznia 2023
• Zapraszamy na bal! 9 stycznia 2023
• Życzenia Świąteczne 19 grudnia 2022
• Święto Niepodległości w Akademii Przedszkolaka 10 listopada 2022
• Informacja 28 października 2022
• Konkurs „Wesołe instrumenty” 28 października 2022
• Ogłoszenie 6 września 2022

Archiwum

Kategorie

• Aktualności
• Ogłoszenia
• Rekrutacja 2015/2016
• Rekrutacja 2016/2017
• Rekrutacja 2020/2021
• Rekrutacja 2021/2022
• Rekrutacja 2022/2023
• Rekrutacja 2023/2024